Opnieuw een berichtje van onze kant. We zijn inmiddels aangekomen in Tamworth, ‘The Country Music Capital’ en we hebben de afgelopen week weer veel meegemaakt. Ik zal beginnen bij het begin.
Zoals gezegd zijn we maandag vertrokken vanuit Sydney. Allereerst moesten we nog wat dingetjes regelen, waaronder het registreren van de auto, wat helaas niet zonder gedoe en gezeur ging, aangezien we geen vaste verblijfplaats in Australië hadden enzovoort enzovoort enzovoort… Rond het middaguur waren we eindelijk klaar en vertrokken we naar het westen, richting de Blue Mountains. In Katoomba, een erg toeristisch plaatsje in de Blue Mountains, hebben we bij het uitzichtpunt Echo Point iets gegeten. Vrijwel op elke advertentie van de Blue Mountains vind je foto’s van de ‘Three Sisters’ (3 uitstekende rotsen) die gemaakt zijn vanaf dit uitzichtpunt. Erg mooi allemaal, maar niet onze manier om de natuur te ervaren, tussen al die andere toeristen. Wij zitten er liever middenin. We gingen dus al vrij snel richting de uitgezochte gratis camping, die we na wat slingeren door de bergen gevonden hadden. We bleken wel heel veel last te hebben van vliegen en muggen, dus we lagen vroeg in bed. Op ons kooplijstje staat inmiddels: een goede (tent)lamp en muggen’kaars’ om ’s avonds ook wat langer buiten te kunnen zitten :-P.
 |
| The Three Sisters |
Voor dinsdag hadden we een wandeling uitgezocht in Blackheath. Bij het informatiecentrum hebben we nog een kaart gehaald voordat we begonnen aan de (wat ze zeiden) 8 uur durende wandeling. We begonnen boven de klif, waar we uitzicht hadden op een schitterend dal met waterval. Vervolgens was het een uur lang alleen maar trappen naar beneden lopen, tot we onder de waterval stonden, echt supermooi! Daarna volgden we het riviertje naar beneden (nog meer trappen lopen, iets minder steil) tot deze kruiste met een ander riviertje die we weer omhoog volgden, deels door de zo genoemde Grand Canyon. Vervolgens weer minstens 1,5 uur alleen maar trappen omhoog, wat was dat zwaar! We zijn echt tot het gaatje gegaan. Tot slot nog langs de klif, met mooie uitzichten over het dal waar we gelopen hadden. We hebben er uiteindelijk 7 uur over gedaan, al hadden we niet het gevoel dat we snel liepen… De volgende keer moeten we ook nog meer water meenemen, zeker als het zo heet is.
De dag erna begon natuurlijk met ENORME spierpijn :-S. Ondanks dat we nog een mooie wandeling hadden uitgezocht, hadden we geen zin om deze vandaag te doen. Daarnaast was het niet zulk lekker weer (’s ochtends nog droog, maar al snel begon het te regenen) dus we besloten al verder te rijden naar Richmond, via een mooie omweg door de Blue Mountains. Helaas regende het de hele dag (tent in de regen op moeten zetten), en dit bleek ook de prognose voor de dagen erna.
Donderdag lieten we de beboste Blue Mountains achter ons en kwamen we in de heuvelachtige Upper Hunter Valley, wijn- en paardengebied. In het ‘Burning Mountain Nature Reserve’ besloten we even pauze te houden toen het korte tijd droog was. Hier was een kleine wandeling uitgezet waar we te zien kregen wat ‘burning coal seam’ (onder de aarde wordt het heel erg heet) doet met de natuur. Alles sterft af en daarnaast kwam er op sommige stukken ‘rook’ uit de bodem, wat ervoor zorgde dat we door een heel mysterieus bos liepen. Ook nog wat kangoeroes gespot (niet de eerste, ook een aantal keer langs de weg, dood en levend). Daarna nog een klein stukje doorgereden, maar het bleef maar aan één stuk doorregenen en we moesten toch een keer eten en onze tent opzetten, wat provisorisch werd gedaan. We hebben de tent halverwege nog verplaatst naar een veld zonder bomen, omdat een aantal mensen ons gewaarschuwd hadden voor storm die nacht. Dit laatste viel gelukkig alles mee.
Vrijdag werden we wakker zonder getik op het tentdoek, en het bleek een heerlijk zonnige dag te worden :-). We hebben het laatste kleine stukje naar Tamworth gereden, waar we wat geshopt hebben (een echte cowboyhoed! van kangaroe-leer en ‘cowboylaarsjes’). We hadden het plan om ’s avonds uit te gaan naar iets ‘typisch Tamworth’, en we werden door de man uit het informatiecentrum naar ‘The Pub’ gestuurd waar de ‘Ashleigh Dallas Band’ zou spelen, natuurlijk country(pop). We konden er vrij goedkoop eten, dus dat hebben we dan ook lekker gedaan. We werden, aangezien het vrij druk was, uitgenodigd aan de tafel van 2 locals. Het was erg gezellig en we waren de enige toeristen tussen alle locals, echt leuk, voor de meesten daar is ‘The Pub’ hun vrijdagavond. We werden een aantal keer door een oude vrouw erop gewezen dat we nog wel even met haar moesten komen praten voordat we weg gingen. Dat hebben we dan ook maar even gedaan, volgens die andere 2 locals wilde ze gewoon even ons accent aanhoren :-P.
Het weer van afgelopen week was zoals gezegd erg wisselvallig. Tot dinsdag erg heet en zonnig, maar woensdag en donderdag alleen maar regen en ‘koud’. Dan is kamperen echt even lastig. Gelukkig hebben we deze dagen veel auto gereden, zodat we de dagen met mooi weer iets kunnen ondernemen. Gisteren was het mooi weer en ook vandaag is het warm. Er wordt nog wel wat storm verwacht vandaag of morgen...
Dit weekend gaan we Tamworth en omgeving nog even verkennen, en maandag worden we opgehaald voor de Jackaroo en Jillaroo cursus. We zijn benieuwd.
Liefs,
Erik en Sanne
