Australie - Weekje Eurona, snel weg hier!

Ja, jullie lezen het goed. We waren eigenlijk van plan om hier 3-4 maanden te blijven om lekker te werken en even wat te sparen, maar inmiddels zijn we onze spullen alweer aan het inpakken en gaan we overmorgen weg.

Ik zal bij het begin beginnen. Afgelopen dinsdag zijn we in 6 uur tijd van Walcha naar Goondiwindi gereden, een redelijke plaats net over de grens in Queensland. Het is hier echt heel vlak, je hebt enorme velden (voornamelijk katoen, maar ook wat andere gewassen) en daarnaast stikt het van de slangen en kikkers.

Op de farm verbouwen ze katoen en hebben ze daarnaast een feedload voor koeien. Hier worden de koeien vetgemest voordat ze aan de slagers en supermarktketens worden verkocht. Dit bedrijf is, samen met nog wat andere vestigingen, een familiebedrijf.

We kregen ons eigen huisje toegewezen, met 2 slaapkamers en een eigen badkamer en keuken, ideaal!

De baas van deze vestiging heeft 3 kids van 10, 8 en 6 en is gescheiden. De kinderen zijn dus de ene week bij hem, en de andere week bij de moeder. Afgelopen week waren de kinderen hier en heb ik geholpen met ontbijt, klaarmaken voor school, huiswerk maken en daarnaast wat dingen in het huishouden en koken. Meestal was ik 's ochtends van 6 tot 11 bezig, en dan 's middags van 15 tot 20 uur. Allemaal eigenlijk vrij relaxed voor mij. Het mindere eraan was dat de vader alleen maar naar de kinderen kon schreeuwen :-S De andere week wanneer de kinderen bij de moeder zouden zijn zou ik meehelpen op de farm...

Erik heeft de eerste dag leren tractor rijden, maar de overige dagen heeft hij alleen maar in de irrigatie gewerkt. Als het water in de 'sloten' hoog genoeg is, moeten de katoenvelden zo snel mogelijk worden bewaterd en dit is nog veel handarbeid. Het systeem werkt hier ook nog eens niet zo goed, wat het nog zwaarder maakt. In de afgelopen week heeft Erik ongeveer 100 uur gewerkt (in 7 dagen tijd), met tussendoor nauwelijks tot geen pauzes (behalve om even te slapen dan). Aangezien het er niet naar uitziet dat hier veel verandering in komt, ook al waren dit niet de afspraken, hebben we besloten zo snel mogelijk weg te gaan.

We hadden al via Tony & Annyka (vorige farm waar we zaten) ander werk gevonden voor halverwege maart bij vrienden van hun. We hebben ze opnieuw gebeld en ze zouden ons nog steeds goed kunnen gebruiken! 7 maart worden we verwacht in Bourke, in het westen van New South Wales, aan de grens van de echte Outback!

Tot die tijd gaan we even wat van Australie zien en relaxen.

Liefs,

Erik & Sanne

Australie – Weekje farmleven op “Europambela” in Walcha

Even een update van afgelopen week. Dinsdagochtend zijn we met een volgeladen auto op weg gegaan naar Walcha, een plaatsje ongeveer 3 uur rijden van Leconfield. We waren eigenlijk van plan daar bij een familie te gaan werken, deels als nanny, deels op de farm. Maar vlak na onze ‘sollicitatie’ kregen ze ook een aanmelding van een Frans meisje met veel meer nanny-ervaring en dit konden ze niet aan zich voorbij laten gaan. We waren wel van harte welkom om een tijdje mee te lopen, aangezien het Franse meisje vastzat in Aidelaide vanwege overstromingen.

Toen we op de farm aankwamen kregen we een uitgebreide rondleiding over de farm, met veel uitleg over koeien, schapen, grassoorten, paarden, werkhonden, schapen scheren enzovoort. Superinteressant en Annyka en Tony raakten maar niet uitgepraat over hun werk.

We waren terecht gekomen bij een super gastvrije en aardige familie. Tony en Annyka hebben 3 kinderen van 4, 5 en 7 jaar oud die erg beleefd zijn. 

Tony & Annyka met Charlotte, Lachlan en Oliver

Afgelopen week heb ik een beetje meegeholpen met de kinderen: ze naar de schoolbus gebracht en weer opgehaald, naar dansles, wat koken enzovoort.
Daarnaast hebben we ook op de farm meegelopen. We hebben geleerd hoe je schapen kan draften (scheiden, bijv. de moeders van de lammetjes, of de mannetjes van de vrouwtjes enz.). Dit hebben we zelf ook gedaan en het valt niet mee om ze door de goede gang te laten leiden, soms gaan ze echt heel snel.

Op een middag hebben we zo’n 1000 schapen een ontwormingsmiddel gegeven (dit heet drenchen). We hebben in ons leven nog nooit zoveel schapen bij elkaar gezien als afgelopen week. Maar wel erg leuk!

Naast het werk met de schapen hebben we ook wat 'rotklusjes' gedaan. Aangezien het veel geregend had was de yard waar de schapen in staan voordat ze verkocht worden helemaal vol met modder en stront. Dit moest eruit, anders zouden de schapen er voor de verkoop echt niet meer uitzien.

Tot slot zijn we ook nog naar een rammen-veiling geweest, geweldig om te zien hoe al die farmers op een aantal rammen bieden en ook echt verschil tussen deze beesten zien.

Vrijdagochtend deed Tony de administratie waar we niet echt bij konden helpen, dus we zijn naar de Apsley-falls gegaan. Dit is één van de grotere watervallen in Australie, zeker nu het zo veel geregend had.

Vrijdag waren de Walcha paardenraces gepland, maar deze werden verplaatst naar Armidale (50 km hiervandaan) aangezien de velden in Walcha te nat waren voor de paarden. Middags zijn we met z’n vieren met de gratis bus naar Armidale gegaan. Ik voelde me wel behoorlijk under-dressed. Echt iedere vrouw daar was in een galajurk, wat ik niet in mijn backpack heb meegebracht ;-) De races zelf waren niet zo bijzonder. We hebben nog gewed op een paard, maar deze werd op 5 cm na tweede (van de 20!!!), helaas. Alles eromheen was wel geweldig. Tony en Annyka waren niet alleen superaardig en gastvrij, maar ook wild! Ze waren al snel behoorlijk zat en bleven ons ook maar alcohol voeren. Op de weg terug kregen de passagiers van onze bus een gratis striptease van Annyka, ze heeft ’s avonds ook een paar uur rondgelopen in het dorp terwijl wij allemaal niet wisten waar ze was. Dat was ons het dagje wel.

Afgelopen zaterdag hebben we besteed aan het zoeken naar werk. Tony had hier en daar al rondgebeld, maar in het noordwesten van New South Wales waar hij wat vrienden had waren overstromingen en hier was voorlopig dus geen werk. We hebben denk wel 30 emails gestuurd naar adressen die we vonden op internet en in de krant.

Zondag zijn we naar Oxley Rivers National Park gegaan, zo’n 30 km hiervandaan. We hebben hier een FLINKE wandeling gemaakt. Allereerst 8 km naar beneden naar de rivier (zo’n 1000 meter hoogteverschil), waar we gezwommen hebben in de snelstromende rivier. Vervolgens moesten we dezelfde weg weer omhoog, en dit was behoorlijk pittig. Vandaag en morgen dus spierpijn :-(

Zondagavond kregen we te horen dat we erg welkom waren in Goondiwindi, ongeveer 6 uur rijden hiervandaan vlak over de grens in Queensland. Voor Erik is er genoeg te doen en te leren (gemiddelde arbeidsdag van 12 uur) en ik zal deels als nanny werken en voor de rest Erik meehelpen. Niet geheel onbelangrijk, we kunnen hier aardig wat mee verdienen. Dinsdag (morgen) gaan we dus op weg naar deze farm en een nieuw avontuur tegemoet.

Liefs,

Erik & Sanne

Australie - Laatste 3 weekjes Leconfield

De afgelopen weken is hier zoals verwacht genoeg gebeurd. We hebben 3 cursussen achter elkaar gehad en dit was behoorlijk druk en vermoeiend, maar ook weer erg leuk, de tijd vloog voorbij. De eerste groep bestond uit alleen maar meiden + een Canadese jongen (Stephen) die hier sindsdien ook werkt. Dit was een erg leuke en actieve groep die veel dingen samen ondernam in de vrije uurtjes die we ze gaven, zoals wilde bramen plukken, spelletjes spelen enzovoort. In deze week is er ook een cameraploeg geweest van het lokale nieuws en hebben ze verschillende mensen geïnterviewd en wat gefilmd. ’s Avonds op het nieuws zaten we met z’n allen in het huis van Tim en Courtney onszelf te bekijken bij het lasso werpen. De tweede groep bestond uit maar 7 personen, wat in het begin een beetje vreemd was (8 personen staff, 7 studenten), maar uiteindelijk bleek zo’n kleine groep juist erg gezellig en knus te zijn. Frederike vertrok naar Thailand na deze week en Erik nam haar taken over waardoor hij ook wat meer kon paardrijden. Gelukkig bestond de derde groep ook maar uit 8 personen wat ik met wat hulp van Stephen en Erik als enige vrouw in het team wel aan kon. Het is een behoorlijk groot verschil om voor 16 of voor 28 personen eten klaar te maken. Deze week hadden we wel heel veel regen, vanaf maandagnacht heeft het 4 dagen en nachten non-stop geregend (erg bijzonder, het is geen minuut droog geweest). In de loop van de week rook het overal naar natte en stinkende kleding en zulk rotweer kan de sfeer natuurlijk ook flink bederven. Gelukkig bleven de studenten hier aardig positief onder. Op de slipperige steile hellingen zijn onze paardrijkunsten in deze week in ieder geval weer sterk verbeterd.



Voor de regen was het water 1 meter onder de steiger!



Tussen de cursussen door konden we op vrijdag-avond en zaterdag genieten van het Tamworth Country Festival. Dit is het grootste festival van het zuidelijk halfrond, en behoort naar zeggen tot één van de grootste festivals ter wereld. Wij hadden er wel wat anders (meer) van voorgesteld, voor ons gevoel was het niet zo enorm groot. Overdag konden we ons vermaken met marktkraampjes, straatmuzikanten en –voorstellingen, parades, kermis en het kijken naar Australisch beste campdrafters (te paard een koe zo snel mogelijk een parcours laten volgen). We hebben onze vrijdagavond gevuld met wat bandjes en karaoke, en aangezien alle slaapplaatsen waren volgeboekt sliepen we in de auto (brak!).

Campdrafting

Onze tijd op Leconfield zit er nu op. We zijn erg blij dat we deze mogelijkheid hebben aangenomen, ondanks dat de kerst- en oud&nieuw periode wat saai was en dat het werk wat we deden niet zoveel uitdaging en verantwoordelijkheid gaven zoals we gewend waren in Finland. Maar de cursus-weken waren erg leuk en we (voornamelijk ik) hebben hier veel beter leren paardrijden. We hebben veel verschillende paarden leren kennen en ik ben nauwelijks bang meer, ook niet als het paard wat sneller gaat. Ik had nooit gedacht dat ik nu al over die angst heen zou zijn.

Ik ben erg blij dat deze periode erop zit, al is het alleen maar dat Erik zijn baard geschoren heeft. Hij heeft meegedaan met Justin en Danny en heeft zijn baard laten staan voor de tijd dat we hier op Leconfield zaten.

Vanavond gaan we lekker uit eten en morgenochtend zijn we van plan om weer verder te reizen. We hadden al een mogelijke werkplek gevonden in Walcha, 150 km hiervandaan, waar ze wedstrijdpaarden en honden fokken en trainen. Helaas hebben ze een geschikter persoon gevonden, maar we zijn van harte welkom om een weekje mee te lopen. Aan het eind van de week is er een grote paardenrace in Walcha waar veel farmers op af komen, een ideale mogelijkheid om onze diensten aan te bieden ;-) Als we hier geen ander werk vinden reizen we naar het noorden en gaan we hier wat fruit plukken.

Liefs,

Erik & Sanne