Finland - Kerst en Oud & Nieuw

Nogmaals, allemaal een gelukkig nieuwjaar! Ik hoop dat iedereen een leuke jaarwisseling heeft gehad. Voor ons was het druk en ook een hele rare oud & nieuw, maar daar kom ik zo op terug.

De vorige keer was ik gebleven bij kerstavond. Dit hebben we gevierd met een lekker diner van Martin. Op eerste kerstdag hebben we weer gewoon gewerkt en Erik moest het 4-gangen diner van die avond verzorgen, wat ook super gelukt is. Als eerste gang een toast met brie, walnoot en honing. Als tweede gang gehaktballetjes met tomatenpesto (die laatste was alleen wat minder geslaagd). Als derde gang aardappelpartjes uit de oven, steak, sperzieboontjes met spek en kruidenboter (voor bij de steak). En als dessert stukjes banaan die als een ster op het bord waren gelegd, in het midden een soort Bossche bol, alleen 10 keer lekkerder (gemaakt door Martin) en gedecoreerd met chocoladesaus.

De nieuwe gasten kwamen 29 december, en in deze Oud&Nieuw-week zou het volle bak worden. De gasten kwamen 's avonds rond half 10 aan: 8 Italianen en 3 Zwitsers waaronder de ouders van Simone. Meteen de eerste avond bleek al dat we een zware week zouden hebben met deze Italianen, want dit waren alles behalve makkelijke gasten. Over elk klein dingetje moest gezeurd worden, niets was goed genoeg en ze schenen daarnaast ook niet goed ingelicht te zijn door hun reisbureau. Natuurlijk ook vervelend voor hun, maar wij kregen alle rottigheid over ons heen. Wij wisten ook niet dat ze elkaar allemaal kenden, dus hadden verschillende groepen gemaakt. Het hele programma werd dus omgegooid. 

De eerste dag hebben ze met z'n allen een sneeuwschoentocht gemaakt hier in de buurt en daar bleek al dat een aantal dames niet zoveel zin hadden in een sportieve vakantie. De dag erna ging een deel van de groep met de sledes weg (daarbij moesten we de groep alsnog in 3 kleinere groepen splitsen) en dit was een RAMP met hoofdletters. Ik heb met Sibyl en Erik geholpen bij het inspannen van de honden. De eerste groep met Martin, de Zwitser en 2 Italianen ging uitstekend, zoals normaal eigenlijk. De gasten hielpen met het aantrekken van de harnassen bij de honden, en ze hielpen daarna met het inspannen van de honden. De groep erna zou Alex doen: 3 vrouwen en 1 man. Bij de uitleg over het aantrekken van de harnassen bleek al dat ze hier geen zin in hadden, een paar hebben het half geprobeerd maar vonden het daarna wel weer genoeg. Bij het inspannen vroeg ik of ze de leidhonden vast kon houden, maar ook dat was waarschijnlijk teveel gevraagd, waardoor de honden verstrikt raakten in de lijnen. De eerste paar meter nadat ze weg waren op de slede hebben we ons verbaast hoe onstabiel je op een slede kan staan op een recht stuk weg, dat kon nooit goed gaan! Later hoorden we van Alex dat de eerste kilometer een half uur had gekost en dat alleen de man was blijven staan. Erik en ik hebben zo snel als mogelijk de sneeuwscooter paraat gemaakt, zodat we bij een telefoontje meteen op weg konden gaan. Deze kwam een half uur later van Martin, hij was de groep van Alex tegengekomen en één van die vrouwen was vol op zijn slede geknald, de remmat was kapot dus ze kon niet verder. Ik heb de slede overgenomen en de vrouw is met Erik op de scooter weer terug gegaan. Bij deze botsing is ongelukkig genoeg ook de slede van Martin (een professionele race-slede van weet ik niet hoeveel geld) beschadigd geraakt, en deze was pas nieuw. Wij bieden de gasten voordat ze de sledes op stappen een verzekering aan van 25 euro voor de hele week, en als er dan wat kapot gaat aan de sledes is dat voor onze rekening. Eigenlijk nemen de gasten deze verzekering altijd, en anders dringen we erop aan, maar deze eigenwijze Italianen wilden er geen en de week erna werd er dus veel hierover gesproken en aan het eind van de week hebben we veel gezeur gekregen over het betalen van de schade...

Twee van die vrouwen zijn uiteindelijk niet op tour gegaan omdat ze daar geen zin in hadden. Ze zouden daarvoor waarschijnlijk ook niet geschikt zijn, want op zo'n tour moet je meehelpen met de honden inspannen, uitspannen, voeren, eigen eten klaarmaken enzovoort. Na elke sledetocht liepen ze op het moment dat de slede stilstond weg en wij moesten al het werk doen. Simone, Alex en Martin hebben dat in al die jaren dat ze dit werk doen nog nooit meegemaakt! Kortom, deze Italianen waren hier totaal op het verkeerde adres!

Oud & Nieuw hebben we samen met deze fantastische groep gevierd ;-) Deze avond zouden nog 2 Italiaanse gasten komen (iets jonger dan de rest, ongeveer onze leeftijd). We hadden om 6 uur 's avonds wat broodjes met kaas, worst, tomaat enz. gesmeerd voor de gasten en om half 10, toen Simone met deze 2 gasten arriveerde was het 4-gangen menu klaar. Om kwart voor 12 waren we nog bezig met het toetje, en terwijl ik de tafels schoonmaak en snel champagneglazen zoek wordt er afgeteld... Heel apart om op zo'n manier Oud & Nieuw te vieren! Daarnaast merk je hier weinig speciaals op zo'n avond, we hebben natuurlijk geen vuurwerk vanwege de honden. Om 1 uur lagen de meesten van ons daarom ook weer lekker in hun bedje. 

Erik is in deze week ook nog met de gasten naar Koli geweest, een natuurpark ongeveer 1,5 uur rijden hier vandaan. De heenweg van de sneeuwschoenwandeling ging perfect, Simone vooraan, de Italiaanse en Zwitserse gasten daarachter en als laatste Erik. Na de lunch gemaakt op een vuurtje (hout, soep en worsten zelf meegenomen in de rugzak) waren de Italianen ineens verdwenen, terwijl Simone terug eigenlijk een andere route in gedachten had. Pas op het einde van de wandeling was iedereen weer compleet, niet helemaal zoals het hoorde. We bieden deze wandeling alleen aan in de Kerst en Oud&Nieuw-weken, en ik had op die dagen geen vrij en ben daar dus nog niet geweest. Het schijnt erg mooi te zijn, dus wanneer Erik en ik weer een keer samen vrij zijn gaan we daar nog een keer heen. Erik had het deze keer een beetje te druk met Italiaantjes-opsporen dus er zijn geen mooie foto's, maar die komen nog :-)

Het is me overigens toch nog gelukt om een keer een eigen filmpje te maken tijdens het sleeën. Een aantal mensen hadden hiernaar gevraagd, maar toen de trails nog zo moeilijk waren durfde ik dat niet omdat ik nog te vaak viel en mijn beide handen nodig had om op mijn slede te blijven staan enzovoort. Daarnaast is een filmpje maken bij -25°C of kouder ook geen pretje want je vingers vriezen weg. 

Deze middag was het niet zo koud en hadden Sibyl en ik niet zo'n moeilijke route gepland, dus hier komt ie, samen met wat foto's, ook gemaakt tijdens het sleeën: 

Gisteren zijn Sibyl en ik nogmaals met z'n 2en met de honden weg gegaan. Sibyl durft/kan nog niet alleen, omdat ze de trails niet kan onthouden en bang is dat ze haar honden verliest. Daarom ga ik achter haar aan zodat ze de routes leert kennen. Ze ziet alleen de trails pas erg laat en stopt haar honden dan 10 meter verder, terwijl we eigenlijk naar rechts of links hadden gemoeten. Na 3 keer de route veranderd te hebben kwamen we op een punt waarop we bijna terug waren, maar we besloten om nog een ommetje te maken zodat ze de trails daar ook gezien had. Hier kwamen we in zo'n chaos van trails terecht en opnieuw stopte ze te laat om de 'afslag' naar links te nemen. Noodgedwongen hebben we de trail rechtdoor gevolgd. Dit was een nieuwe trail die Martin al had gedaan, maar ik kende deze nog niet. Ik wist wel waar deze ongeveer uit zou komen en Martin had gezegd dat je duidelijk ziet waar je heen moest. Wij hebben dus het overduidelijke spoor gevolgd wat we daar zagen, maar later bleek dat dit een race-trail was en dat er een trail naar links ging die wat minder duidelijk was... Wij zijn gewoon rechtdoor gegaan op dit meer, kwamen weer op land waar Sibyl het één en ander herkende van een wandeling, en vlak daarna weer op een nieuw meer. Nadat we hier een kwartier hebben gesleed hadden we beide steeds meer het gevoel dat we verder en verder van de lodge verwijderd raakten. We besloten daarom de sledes te keren, maar dit valt niet mee op het meer. De ankers hebben namelijk geen grip op dat ijs... Sibyl was iets te snel en voor we het wisten waren de honden van haar en mij in elkaar verstrikt. Het viel niet mee om de honden los te halen en tegelijkertijd ervoor te zorgen dat ze er niet vandoor gingen met de sledes. Uiteindelijk heeft Sibyl toch haar slede verloren. We zijn er samen op mijn slede erachteraan gegaan, terwijl we Alex belden. Op een gegeven moment heeft het anker toch nog grip gekregen in een gat in het ijs waardoor de slede tot stilstand kwam. Martin is ons op komen halen op de scooter omdat we geen idee meer hadden waar we naartoe moesten, en dezelfde weg terug tot we de weg weer kenden was nog behoorlijk ver. Dat was een tochtje van ruim 3 uur, terwijl we eigenlijk van plan waren om maar een uurtje te sleeën omdat we die dag nog meer in de planning hadden.... :-S

Hier ook nog 2 foto's die gemaakt zijn tijdens een wandeling met de pups toen ze nog compleet waren. Vanwege (kleine) gevechten onderling zijn 4 pups naar de zwingers voor de 'volwassen' honden gedaan. Daarnaast hebben we een nieuwe hond, Romeo, die ongeveer net zo oud is als de pups (7 maanden), en hij zit nu samen met de overige 3 pups in het puppyhuis, zolang dat goed gaat en ze zich daar vermaken :-)

Na de kou rond de kerstdagen is het met oud & nieuw gelukkig weer een beetje opgewarmd naar ongeveer -20°C. De komende week warmt het hier nog meer op naar temperaturen van rond het vriespunt, voor hier dus behoorlijk warm! Daarnaast valt er af en toe een paar centimeter sneeuw.

Vanaf nu begint de drukte trouwens pas echt. Vanaf morgen komen gasten die meerdaagse tours hebben geboekt en het ziet er niet naar uit dat we voorlopig een week zonder gasten hebben. Eind januari verwachten we ook de eerste Nederlanders en dan zal Erik ook de eerste keer als co-guide meegaan. 

We kijken ernaar uit en genieten er nog steeds op los, echt waar! ;-)

Liefs,
Erik en Sanne