Finland - Huishond voor de laatste 2 maandjes en stijgende temperaturen

Jullie lezen het goed, voor de laatste 2 maandjes dat we hier zitten hebben we een huishond: Rossi. De afgelopen week hebben we hem al af en toe uit de zwinger gehaald en met hem gewandeld. Erik had hem ook regelmatig mee op tour en dan ging hij mee in de hut als de gasten dat wilden. Afgelopen zaterdag toen we vrij hadden deden we dit weer en na overlegd te hebben met Simone mochten we hem wat haar betreft voor de komende tijd wel als huishond hebben. We hebben wel beloofd dat we de laatste 2 weken dat we hier zitten hem steeds vaker in de zwinger zullen doen, zodat hij daar langzaam weer aan gaat wennen en niet iedereen wakker houdt met zijn gehuil wanneer hij plotseling weer buiten moet slapen. Rossi is in ieder geval een schat van een hond en heel erg geschikt als huishond, hij plast niet binnen (de meeste van de 'zwingerhonden' hier doen dat wel) en is erg rustig.

Hier wat foto's gemaakt tijdens het wandelen met Rossi zaterdagmiddag. We hebben het advies van Merel opgevolgd en zo mogelijk ook wat meer foto's van onszelf gemaakt :-P Lukt niet altijd omdat we vaak alleen werken of op pad zijn, maar wanneer we met z'n tweetjes waren ook wat kiekjes van elkaar gemaakt :-)

De drukste weken liggen inmiddels achter ons. Afgelopen week hadden we nog 6 Italianen waar we een beetje tegenop zagen. In de kerstweek hadden we 8 Italianen waar ik toen over verteld had. Niets was naar hun zin en waarschijnlijk hadden ze totaal andere verwachtingen. Na afloop hebben ze massaal geklaagd bij het reisbureau. 2 Italianen van vorige week waren van dat reisbureau om te checken of daar iets van waar was. 1 van hen zou ook een filmpje maken van alles wat we hier doen. Na de eerste dag was gelukkig al duidelijk dat deze Italianen heel anders waren. Die 2 van het reisbureau konden goed Engels en waren continue grapjes aan het maken. De andere 4 Italianen (allemaal mannen) konden daarentegen geen woord Engels en ratelden de oren van je kop in het Italiaans. Meer zeggen dan 'si, si' en een beetje lachen kon ik helaas niet :-P

De laatste dag dat ze hier waren (vorige week vrijdag) hebben 2 van die mannen zelfs voor ons gekookt: echte Italiaanse pasta :-) Ik was keukenhulp en moest nog een nagerecht bereiden, en kon dus goed bekijken hoe ze te werk gingen in de keuken. Veel heb ik er niet van opgestoken, alleen dat Italianen veel praten tijdens het koken en echt ALLES proeven (zelfs het water waar ze de spaghetti in koken).

In dezelfde week waren er ook 4 Zwitsers en 1 Nederlander. De Nederlander is met de 2 Italianen van het reisbureau mee op tour geweest en Erik heeft de 4 Zwitsers begeleidt. Zijn conclusie: erg lieve mensen, maar motorisch gezien de minste gasten die hij tot nu toe heeft gehad. Na elke bocht waar ze vielen (waren er veel) werd ook direct de slede losgelaten. Dat betekende dat Erik vol op zijn rem moest staan en die slede tegen moest houden, wat niet meevalt. Gelukkig is iedereen weer heel teruggekomen en hebben ze het erg naar hun zin gehad, wat natuurlijk het belangrijkste is. 

Deze week zijn alleen Simone en Alex (jaja, hij is weer terug) op tour met gasten. Daarnaast zijn de vriendin en zus van Gregy ook nog hier. Een redelijk rustig weekje waarin we ook nog wat tijd hadden om af en toe zelf te sleeën (als het niet te warm was..).

Volgende week zijn 3 gidsen op pad, ieder met 2 gasten. Daarnaast begeleidt Alex weer de blinde Natascha die hier begin van het seizoen ook was. De week erna komen nog maar 4 gasten en zo wordt het iedere week weer wat rustiger. 

Het ziet ernaar uit dat Erik zijn laatste tour vorige week heeft gehad, uitgezonderd natuurlijk de tour van Menno en Karla die eind maart komen (echt superleuk!!).

Één van de gasten deze week had een sneeuwschoenwandeling geboekt en aangezien ik op de betreffende dag weinig gepland had en ik wel zin had in iets anders werd besloten dat ik dat zou begeleiden. In eerste instantie zou ik vanaf de farm een wandeling maken, hout meenemen voor een vuurtje waarboven we worstjes konden braden enzovoort. Aangezien Erik zin had om mee te gaan en daar ook de tijd voor kon vinden besloten we eerst met de auto naar Anakaïnen (natuurgebied hier in de buurt) te rijden waar we dan een wandeling zouden maken. Erik had dit al een paar keer gedaan met gasten dus kende de weg hier en een ander voordeel was het feit dat ze hier hele mooie vuurplaatsen hebben waar ze hout hebben liggen, wat we dan niet mee hoefden te sjouwen. We hebben er ongeveer 5 uur over gedaan, waaronder een pauze van een uur waarin we rendier-spare-ribs boven een vuurtje hebben klaargemaakt. 2 honden, Space en Rossi, begeleidden ons.

Hieronder wat foto's van deze dag, waarop het ook superlekker weer was :-)

IJsvissers (heb je erg veel in Finland!)

Thomas, Erik en Space bij de eerste pauze

Spare-ribs klaarmaken :-)

Na de kou waar ik vorige keer over vertelde (elke dag rond -30°C) begon de temperatuur van de ene op de andere dag te stijgen naar het vriespunt. De laatste 2 weken is het elke dag iets onder 0°C, en op sommige dagen zelfs iets in de plus. Dit is voor ons een hele omschakeling, in plaats van een overall een spijkerbroek en een fleecetrui en het dan nog warm hebben, maar voor de honden is het veel vervelender. In die extreme kou was het niet goed voor ze om grote afstanden af te leggen, maar de meeste honden vinden deze temperaturen ook niets om te rennen. Daarnaast zijn we bang dat het ijs en de sneeuw langzaam gaat smelten. Dit moment komt natuurlijk een keer, het wordt ook hier voorjaar, maar aangezien Menno en Karla eind maart komen zijn we hard aan het duimen dat de sneeuw dan nog geen pap is en we de routes over de meren ook nog kunnen besleeën.

Vele andere routes worden namelijk over een week kapot gereden door ongeveer 150 sneeuwscooters. Volgende week zaterdag is een scooterrace georganiseerd hier in de buurt die over veel van 'onze' trails gaat. Als de temperatuur laag genoeg is dan zal de trail veranderen in een keihard hobbelspoor. Als het zo warm blijft zal de sneeuw waarschijnlijk helemaal verdwijnen op deze stukken doordat er zoveel scooters overheen rijden. Het is dus zowieso afwachten welke routes we na volgende week nog kunnen sleeën.

Aangezien het wat rustiger is hebben we de mogelijkheid om af en toe nog te sleeën. Zo ook eergister toen we met z'n 2en een mooie ronde over de meren hebben gemaakt. Gisteren heb ik met Sibylle nog een rondje gemaakt met de langzame en oude honden, ik 8 en zij 6. Dit ging echt heel langzaam en het weer zat niet mee, het was zoals gezegd warm en het waaide heel hard! We hebben de 10 km volgemaakt met een gemiddelde snelheid van 12 km/uur. 

Hieronder een paar foto's en wat filmpjes van het sleeën eergisteren toen we nog een mooi zonnetje hadden:

Sanne + 'haar' 6 honden

Sanne

Erik 'zijn' honden

In actie

Hier een filmpje van de start. Bij de tweede bobbel viel Erik bijna van zijn slede :-P Daarnaast nog 2 filmpjes van het sleeën zelf.

Vervolgens nog wat mooie foto's van de omgeving hier :-)

En een filmpje wat we gemaakt hebben tijdens het schoonmaken van de zwinger. Lasti en Duplo zijn lekker aan het spelen!

Tot slot nog een filmpje met een korte rondleiding over Eräkeskus, zo krijgen jullie ook een beetje een idee waar we werken. Dit was natuurlijk leuker geweest als we dit eerder hadden gepost, maar aangezien onze vorige camera geen goede filmfunctie had lukte dit niet. Bij deze dus alsnog, met commentaar van Erik:

We merken overigens wel dat de tijd snel gaat. We zitten nu al ruim 5 maanden hier en over 2 maanden zitten we alweer in NL. Erg gek om daarover na te denken en dit doen we ook maar zo weinig mogelijk. We gaan heel veel dingen hier ontzettend missen, met name al die lieve honden! Deze laatste weken zullen we nog het maximale uit ons verblijf hier halen! :-)

Veel liefs,
Erik en Sanne