Finland - Week met Menno en Karla

Sorry voor de vertraging van dit bericht. Het viel niet mee om de filmpjes up te loaden, dit duurde heel lang en stopte wanneer de verbinding wegviel... Wat helaas regelmatig gebeurde afgelopen week :-P

We willen dit blogbericht beginnen met een bedankje naar Karla toe... Na 6 maanden gezond en fit geweest te zijn moest zij ons toch nog even met een fikse verkoudheid aansteken ;-)

Ondanks dat was het een leuk weekje! Vrijdag twee weken geleden hebben we Menno en Karla opgehaald van het vliegveld en hebben we de 130 km lange terugreis, samen met een gast, in een zo comfortabel mogelijke,  gepimpte, maar wel illegale bus doorgebracht. De auto werd op hetzelfde moment gebruikt om gasten op te halen van een ander vliegveld, daarom werd de bus ingeschakeld. Deze heeft helaas maar 1,5 plek naast de bestuurder, Erik heeft daarom achterin de bus een bank gemaakt. Onderweg maar 1x politie tegengekomen, maar gelukkig niet aangehouden en zijn er geen ongelukken gebeurd :-)

Voor ons de taak om een zo leuk mogelijk 4-daags programma voor Menno en Karla te maken, met daarbij de onverwachte handicap dat Karla zwanger bleek te zijn (nogmaals, gefeliciteerd!!). Lange wandeltochten en gevaarlijke sledestunts zaten er dus niet in. 

Zaterdag hebben we ze een rondleiding gegeven over Eräkeskus. Daarnaast konden ze ook even kijken bij de start en terugkomst van een team dat die dag een trainingsronde maakte. Karla meteen een beetje geschrokken van het lawaai van de honden en de snelheid van een startende slede, maar met een beetje theorie en instructies voor op de slede hebben we haar toch over kunnen halen :-P

's Middags hebben we vervolgens een sneeuwschoenwandeling gemaakt naar het café in het dorp, ongeveer 1 uur lopen hiervandaan. Ook een beetje als test voor dinsdag, want eigenlijk stond dan een sneeuwschoenwandeling van 4 uur op het programma. Niet geslaagd voor de test (het was toch best wel zwaar), maar in het café wel even lekker gezeten met een gebakje en zelf ingeschonken thee en koffie. De terugweg afgelegd over de weg, wat minder vermoeiend was.

Menno en Rossi

In het café

Zondag begon het echte werk waarvoor Menno en Karla toch wel een beetje voor gekomen zijn, de hondensledetocht, met overnachting in een wildernishut. Voor voornamelijk Karla een rustig team samengesteld waarbij weinig fout kon gaan. Meegeholpen met het aantrekken van de harnassen en bij het inspannen en daarna was het toch echt tijd om te gaan! We hadden een leuke route uitgestippeld die we, wanneer Karla het toch niet meer zag zitten, konden inkorten. Eventueel kon ik alleen met Karla naar de hut gaan terwijl Erik en Menno nog een grotere ronde zouden maken. Gelukkig viel alles mee en besloten we zelfs een extra lange tocht te maken die eigenlijk voor de dag erna op de planning stond. Het was namelijk schitterend weer en Menno en Karla wilden het maximale uit deze 2 dagen halen! Wat betreft valpartijen, Karla was de eerste die met haar neus in de sneeuw viel bij een 180° bocht, maar Menno maakte nog geen minuut later gelijkspel en haalde haar 10 minuten later zowaar in (sorry Menno), gelukkig de tweede keer wel geleerd om de slede vast te houden :-P. Voor zover de eerste dag geen spectaculaire duikelingen gemaakt waar ik, als achterste, van kon genieten, wat zeker niet slecht is voor beginnende sleeërs :-)

Menno legt Karla uit dat hij viel door haar schuld (??) :-P

Diep hè?

Dan toch maar een boom iets dichter bij de trails...

Karla en Menno op de slede :-)

Aangekomen bij de wildernishut de honden verzorgt met een snack, soep en stro, een vuurtje gemaakt en genoten van een kopje thee/koffie en een plak cake. We hebben eerst nog even buiten in de zon gezeten, maar al snel werd het toch een beetje fris en hebben we ons binnen vermaakt met spelletjes, kletsen en dropjes, stroopwafels en paaseitjes eten :-P. 's Avonds een lekker maaltje gekookt terwijl we eigenlijk geen honger hadden en redelijk vroeg onder de wol. 

Aan het voeren

Eten klaarmaken

Nevada en Rossi genieten van het 'huishond zijn'

Spelletje doen

Maandag waren we allemaal redelijk op tijd weer wakker, de één wat beter uitgerust dan de ander... Vandaag waren de wolken voor de zon komen te staan wat zorgde voor een wat grauwere dag met af en toe wat sneeuw. Ontbeten met eieren en spek waarna we de honden eten hebben gegeven, alles opgeruimd hebben en vervolgens de honden klaar hebben gemaakt voor de volgende tocht. Deze dag bleek gepaard te gaan met wat meer stuiter-trails, diepsneeuw-duikelingen, ijs-blokkades, boom-botsingen en slee-schansen, waardoor we ook wat meer moeite hadden om op de sledes te blijven staan. Gelukkig opnieuw geen grote ongelukken en hebben we weer kunnen genieten van een mooi tochtje. Karla (haar honden?) besloten de tocht origineel af te sluiten en bij een weg-overgang volgden zij niet het team van Erik maar gingen over de weg verder. Toen ik boven bij de weg kwam stonden zij en Menno al met de sledes op de weg, niet in staat om op deze ijsvlakte het team stil te laten staan. We hebben toen maar besloten dat Erik de normale route zou nemen en dat wij het laatste stuk over de weg af zouden leggen. Vermoeid en met spierpijn kwamen we aan bij de lodge waar voor Karla een heerlijke massage wachtte.

Onze sledes, bedekt met een laagje sneeuw

Pas op voor de boom!

Op de planning voor dinsdag stond eerst een sneeuwschoenwandeling, maar dit zou toch een beetje te zwaar zijn. Het plan om te gaan paardrijden ter sprake gekomen, maar Katarina en Sandro bleken op dezelfde dag al een tocht met hun eigen gasten te maken wat dus ook niet doorging. Daarom maar besloten om een lekker stukje te rijden door de omgeving hier en Nurmes, een stadje 50 km hiervandaan, op te zoeken. Hier nog in een souvenirwinkeltje rondgelopen en tevergeefs wat meer actie gezocht in het centrum, maar zelfs een café'tje of bakkertje was niet te vinden. Daarom maar wat lekkers gekocht in een supermarkt wat we op de terugweg hebben opgegeten. Onderweg sloegen we nog even af naar Katarina en Sandro. Menno en Karla waren toch wel benieuwd waar we deze zomer aan de slag gingen. Daar toch nog een lekker kopje koffie en thee kunnen drinken, waarna we weer richting Eräkeskus gingen.

Bomba in Nurmes

Kortom, een erg druk weekje en in vier dagen tijd hebben we hen volgens mij toch een goed beeld kunnen geven van hoe het hier is en wat we hier doen. Erg leuk!

We hebben overigens een week geleden onze laatste sledetochten gemaakt. Het heeft inmiddels geregend en de afgelopen dagen en nachten dooit het. Alles is drassig en nat, ook hier op de farm zelf... Doordat het zo snel is gegaan zijn ook de auto's vast komen te staan in de sneeuw-drap. Met behulp van de quad hebben we deze er toch nog met het hele team uit kunnen krijgen. De komende periode is vanwege deze nattigheid natuurlijk wat minder. Hopelijk gaat het snel genoeg en kunnen we ook nog echt genieten van de lente hier :-)

Ik heb overigens op Facebook en YouTube de foto's en filmpjes van maart weer bijgewerkt. We hebben afgelopen maand voornamelijk de film-functie van de camera goed uitgetest wat heeft gezorgd voor wat aardige filmpjes :-)
We hebben ook een pagina 'Finland 2010-2011 gemaakt waarin we beschrijven wat we hier de afgelopen maanden hebben gedaan en met wat extra informatie over Eräkeskus zelf.

Liefs,

Erik en Sanne