Na de 3-daagse zeiltrip zijn we, zoals gezegd, in 2 dagen naar Cairns gereden. We besloten ons tentje in de Tablelands op te zetten, veel mooier dan in de stad en gratis. Cairns zelf viel ons trouwens niet tegen. Midden in de stad heb je aan de kust een gratis heel mooi zwembad, een parkje eromheen met gratis bbq's en daarnaast beachvolleybalvelden waar we ons 2 avonden hebben vermaakt. Er hang hier een heel relaxedte sfeer.
We hebben ook nog een middag in Karunda rondgelopen, een hippie-plaatsje zo'n 30 km vanaf Cairns. Je hebt hier alleen maar marktjes (elke dag) vol met souvenirs, aboriginal-kunst, leren producten en andere grappige dingetjes.
Daarnaast hebben we hier ook nog wat van de Tablelands gezien. Er waren zo'n 25 (grotere) watervallen in de buurt. Wij hebben er 6 bezocht tot we het zat waren. Erg mooi, maar een beetje teveel van het goede. Zodra je nog iets verder het binnenland inging kwam je in “Zwitserland” uit: grasheuvels en Milkakoeien, lovely. Wel gek, terwijl het in Cairns zowat altijd supermooi weer was, was het hier in de bergen, zo'n 50 km landinwaards, altijd bewolkt en viel er veel regen.
We hebben ook nog een middag in Karunda rondgelopen, een hippie-plaatsje zo'n 30 km vanaf Cairns. Je hebt hier alleen maar marktjes (elke dag) vol met souvenirs, aboriginal-kunst, leren producten en andere grappige dingetjes.
Daarnaast hebben we hier ook nog wat van de Tablelands gezien. Er waren zo'n 25 (grotere) watervallen in de buurt. Wij hebben er 6 bezocht tot we het zat waren. Erg mooi, maar een beetje teveel van het goede. Zodra je nog iets verder het binnenland inging kwam je in “Zwitserland” uit: grasheuvels en Milkakoeien, lovely. Wel gek, terwijl het in Cairns zowat altijd supermooi weer was, was het hier in de bergen, zo'n 50 km landinwaards, altijd bewolkt en viel er veel regen.
Na een aantal dagen lieten we de kust, de regenwouden en al het sugarcane achter ons en kwamen we weer terecht in de Outback, de 'Savannah'. Opnieuw erg bijzonder om zoveel 'niets' te zien. Er is wel wat begroeiing op het rode zand (soms staat het vol met boompjes), maar het is honderden kilometers achter elkaar hetzelfde. Je volgt al die tijd maar 1 weg, verdwalen kan je hier niet. De dorpjes die je na elke paar honder kilometer tegenkomt stellen niets voor. We dachten in Normanton, de enige grotere plaats, boodschappen te kunnen doen voor de week erna, maar dit viel vies tegen. We hadden ons niet goed voorbereid op de Outback, we hadden eigenlijk in Cairns alles in moeten slaan voor de hele weg naar Katherine (ruim 2000 km!). In de 'winkel' in Normanton hadden ze nog minder dan wat je in de Appie Hein To Go op Utrecht Centraal hebt, en alles was schreeuwend duur! Afgelopen week hebben we dus alleen het nodige gegeten, en dat was niet heel bijzonder; oud brood 's morgens - oud brood 's middags - rijst/pasta met een mini beetje saus 's avonds... Dat is weer een les voor de volgende keer!
Qua wegdek op de Savannah Road hadden we niets te klagen. We wisten vantevoren dat de helft van deze route Cairns-Katherine onverhard was. De geasfalteerde stukken waren enkelbaans (1 baan voor beide richtingen). Als er een tegenligger aankwam, moest je even afremmen en half op het onverharde deel naast de weg rijden. Na gemiddeld elke 20 km heb je heel even 2 banen zodat je in kan halen als dat nodig is.
Op de dirroad konden we nog steeds op de meeste plekken 60-80 km/uur rijden, deze waren goed onderhouden.
We hadden wel onze twijfels om deze weg te nemen, aangezien we geen ECHTE, en geen high-clearance 4wheel-drive hebben. Sommige rivieren kunnen nog te hoog staan, zodat je niet verder kan komen (met onze auto) en dat betekent terug en een omweg van honderden kilometers. Om maar niet te spreken van autopech (geen mobiel bereik enz.)... Gelukkig is alles goed gegaan en we hebben er zeker geen spijt van gehad. We hebben nu veel meer bijzondere plekken gezien dan wanneer we via de 'normale' weg zouden gaan. We hebben echt op supermooie plaatsen onze tent neergezet, vaak stonden we daar helemaal alleen of met maar een paar andere kampeerders, waar we konden genieten van een prachtige zonsondergang.
Op een gegeven moment stonden we op een plekje naast een creek die nu zo’n 20 cm over de weg heen liep. In de bomen naast de weg zag je allerlei dode bladeren en takken hangen, op zo’n 4 meter hoogte. Zo hoog komt de rivier dus in het natte seizoen, bizar!
Qua wegdek op de Savannah Road hadden we niets te klagen. We wisten vantevoren dat de helft van deze route Cairns-Katherine onverhard was. De geasfalteerde stukken waren enkelbaans (1 baan voor beide richtingen). Als er een tegenligger aankwam, moest je even afremmen en half op het onverharde deel naast de weg rijden. Na gemiddeld elke 20 km heb je heel even 2 banen zodat je in kan halen als dat nodig is.
Op de dirroad konden we nog steeds op de meeste plekken 60-80 km/uur rijden, deze waren goed onderhouden.
We hadden wel onze twijfels om deze weg te nemen, aangezien we geen ECHTE, en geen high-clearance 4wheel-drive hebben. Sommige rivieren kunnen nog te hoog staan, zodat je niet verder kan komen (met onze auto) en dat betekent terug en een omweg van honderden kilometers. Om maar niet te spreken van autopech (geen mobiel bereik enz.)... Gelukkig is alles goed gegaan en we hebben er zeker geen spijt van gehad. We hebben nu veel meer bijzondere plekken gezien dan wanneer we via de 'normale' weg zouden gaan. We hebben echt op supermooie plaatsen onze tent neergezet, vaak stonden we daar helemaal alleen of met maar een paar andere kampeerders, waar we konden genieten van een prachtige zonsondergang.
Op een gegeven moment stonden we op een plekje naast een creek die nu zo’n 20 cm over de weg heen liep. In de bomen naast de weg zag je allerlei dode bladeren en takken hangen, op zo’n 4 meter hoogte. Zo hoog komt de rivier dus in het natte seizoen, bizar!
Nog iets grappigs, laatst waren we op zoek naar een 'camping' uit het campingboek. Deze was vlakbij een bijzonder uitzichtpunt. Zo'n 20 meter na een weg naar rechts, die Erik in wilde slaan, stond nog een keer een bordje naar rechts naar dit uitzichtpunt. Hier was ook een 'weg' te zien, alleen niet zo goed onderhouden, dacht ik. Erik volgde braaf mijn aanwijzingen om hier in te slaan en na een meter of 10 hadden we pas door dat we door een smalle droge rivierbedding aan het hobbelen waren. Erik dacht dat we hierlangs misschien ook wel op de weg uit zouden komen (door het farmwerk zijn we aardig gewend geraakt aan slecht wegdek), maar dat viel tegen en toen konden we dus alles weer in z'n achteruit terug...
Qua wildlife op de weg valt het ook mee, in ieder geval overdag. We hebben wel wat dode walibi's (soort keine kangoeroes) zien liggen, maar overdag hebben we zelden levende gezien. De dode dieren hier waren niet bezaaid met kraaien, wat we voorheen overal zagen, maar met allerlei verschillende soorten grote mooie roofvogels.
Qua wildlife op de weg valt het ook mee, in ieder geval overdag. We hebben wel wat dode walibi's (soort keine kangoeroes) zien liggen, maar overdag hebben we zelden levende gezien. De dode dieren hier waren niet bezaaid met kraaien, wat we voorheen overal zagen, maar met allerlei verschillende soorten grote mooie roofvogels.
Je moest hier wel oppassen voor loslopend vee, aangezien de weg dwars door farmland gaat. Wij zagen de overstekende koeien altijd lang genoeg vantevoren, maar we hebben ook 3 dode koeien op de weg gezien. Er kan nooit veel meer van de auto overgebleven zijn na een klap met zo'n groot beest! We hopen maar dat het roadtrains (vrachtwagens met 2 of 3 aanhangers) zijn geweest.
Na 4 redelijke dagen rijden besloten we een aantal dagen op de camping in Lawn Hill National Park te staan. Even niet elke dag rijden en je tent opzetten en afbreken. Daarnaast hadden we van anderen gehoord dat het hier erg mooi is. En dat is het zeker! Midden in de Outback en in dit 'niets' heb je deze gorge, vol met helder water. Schitterend! We hebben hier mooie wandelingen gemaakt en heerlijk gezwommen. Je kon hier ook door de gorge kanoen, maar wij besloten dit niet te doen, omdat we misschien over een paar dagen een 2-daagse kanotocht door een aantal verschillende gorges willen maken. Om de gorge toch van beneden te zien (je wandelt boven over de cliff) besloten we in een gekke bui de helft van de kano-tocht te zwemmen, zo'n 1,2 km. Tijdens de eerste kilometer kon je nergens uit het water klimmen. En we wisten dat er krokodillen in het water waren, de zoetwater-variant die 'harmless' zijn, zo zeiden ze. Maar als je dan een paar meter voor je luchtbelletjes ziet, dan wordt je wel zenuwachtig. Ondanks dat was het opnieuw prachtig!
Na 4 redelijke dagen rijden besloten we een aantal dagen op de camping in Lawn Hill National Park te staan. Even niet elke dag rijden en je tent opzetten en afbreken. Daarnaast hadden we van anderen gehoord dat het hier erg mooi is. En dat is het zeker! Midden in de Outback en in dit 'niets' heb je deze gorge, vol met helder water. Schitterend! We hebben hier mooie wandelingen gemaakt en heerlijk gezwommen. Je kon hier ook door de gorge kanoen, maar wij besloten dit niet te doen, omdat we misschien over een paar dagen een 2-daagse kanotocht door een aantal verschillende gorges willen maken. Om de gorge toch van beneden te zien (je wandelt boven over de cliff) besloten we in een gekke bui de helft van de kano-tocht te zwemmen, zo'n 1,2 km. Tijdens de eerste kilometer kon je nergens uit het water klimmen. En we wisten dat er krokodillen in het water waren, de zoetwater-variant die 'harmless' zijn, zo zeiden ze. Maar als je dan een paar meter voor je luchtbelletjes ziet, dan wordt je wel zenuwachtig. Ondanks dat was het opnieuw prachtig!
De route van Lawn Hill National Park naar de Savannah Way was behoorlijk heftig. Er waren diepe creek-crossings en de weg was behoorlijk hobbelig, waardoor we ruim 3 uur over 100 km hebben gedaan.
Onderweg kwamen we nog een kudde koeien tegen, die werden gemusterd door zo’n 5 aboriginals te paard en iemand in de lucht in een echte helicopter, leuk om te zien!
Onderweg kwamen we nog een kudde koeien tegen, die werden gemusterd door zo’n 5 aboriginals te paard en iemand in de lucht in een echte helicopter, leuk om te zien!
 |
| Dit was nog niet eens de diepste |
Ondanks dat we de dirt-roads eigenlijk wel zat waren en we vonden dat ons auto’tje wel genoeg te verduren had, besloten we toch nog een optionele route te nemen door Limmen National Park, op aanraden van wat andere kampeerders. Hier zijn we in 3 rustige dagen doorheen gereden, en hebben we op 2 prachtige plekken in de buitenlucht geslapen! Op 1 van die plekken had je een zogenaamde “Lost City”, prachtige rotsformaties waardoorheen je een bijzondere wandeling kon maken.
Qua weer is het hier in west Queensland en in de Northern Territory echt prachtig! Het regent deze tijd van het jaar nauwelijks (ik durf geen nooit te zeggen, maar het neigt meer naar nooit). De temperatuur is aangenaam (tot heet af en toe) en tot nu toe hebben we een lekker briesje gehad. 's Nachts is het wel errug koud! Maar met een dikke trui en onze dikke slaapzakken hebben we hier ook nauwelijks last van.
De komende 2 weken willen we Top End van Australie gaan zien: Litchfield National Park, Kakadu National Park, een kanotocht in de Katherine Gorge en Darwin. Meer hierover in onze volgende update.
Liefs,
Erik en Sanne
De komende 2 weken willen we Top End van Australie gaan zien: Litchfield National Park, Kakadu National Park, een kanotocht in de Katherine Gorge en Darwin. Meer hierover in onze volgende update.
Liefs,
Erik en Sanne
Ps: We zijn weer helemaal up to date! Klik op de link voor:
hallo Erik en Sanne,
BeantwoordenVerwijderenWat een spannende verhalen beleven jullie toch elke keer weer, zwemmen bij krokodillen ik denk niet dat ik het zou durven. Jullie genieten met volle teugen zo te lezen, en wij van jullie verhalen.
gr. Lidie
Wat een prachtige foto's!! Echt geweldig ook, overnachten in de buitenlucht! Jullie hebben het perfecte seizoen uitgekozen! Veel plezier verder. En pas echt op met die krokodillen hoor! Is geen grap! xx Iris
BeantwoordenVerwijderenHoihoi,
BeantwoordenVerwijderenLeuk om jullie mooie verhalen weer te lezen. Wat een mooie afwisselende natuur. Blijf ons op de hoogte houden, we lezen het met plezier.
Groeten,
Menno en Karla
Leuk ook om die filmjes te bekijken!
BeantwoordenVerwijderenGroeten,
Menno