Finland - De winter laat lang op zich wachten

Tijd voor een nieuw bericht, iedereen begint zich langzamerhand af te vragen of we al sneeuw hebben en of we al op de sledes staan. Op beide vragen kunnen we positief antwoorden, maar met maar 1 sledetocht op de teller voor ons allebei is dit zo begin december natuurlijk wel erg magertjes. 

De enorme hoeveelheid sneeuw die we halverwege oktober in 24 uur tijd op ons hoofd kregen dooide helaas in een kleine week weer weg. We mochten maar heel even van de mooie witte landschappen genieten. De weken erna hebben we verder getraind met de quads en auto´s. De enkele centimeters sneeuw die naar beneden kwam dooide vrijwel meteen weer weg en veranderde niets aan het uitzicht. Het aantal kilometers die de honden in de benen kregen werd steeds verder verhoogd, tot we vorige week rond 30-35 km per run maakten. We trainden nog steeds hetzelfde aantal honden per dag, en tegelijkertijd werden de uren licht op een dag behoorlijk beperkt, wat ervoor zorgden dat we een groot deel van de dag/training in het donker doorbrachten. Lange dagen, maar de honden zijn sinds lange tijd niet zó goed getraind aan een seizoen gestart! 

Ongeveer 2 weken geleden bleef de sneeuw eindelijk liggen, maar de paar centimeter werd af en toe maar magertjes opgevuld, en de dagen vorst met zelfs temperaturen van -15 of kouder werden afgewisseld met temperaturen boven het vriespunt waardoor de bovenste laag in een grote ijsvlakte veranderde. Desalniettemin hebben we een paar dagen geleden de sledes gepakt en wordt nu af en toe met de sledes getraind, maar wel achter een quad aan, omdat stoppen op deze ijsvlaktes en met zo weinig sneeuw nog niet mogelijk is. De trails door de bossen zijn ook nog niet begaanbaar, omdat boomstammen en wortels de sledes alleen maar zullen beschadigen. De meren hadden een goede mogelijkheid om te bevriezen bij een aantal dagen met temperaturen tussen -10 en -20, maar die werden gevolgd door dagen met 0-4 graden wat natuurlijk niet echt bevorderend is.

Een paar dagen geleden zijn Martin en Daniella aangekomen, zij hebben een 11-daagse musher-workshop geboekt. De positie op de sledes is dus vanzelfsprekend aan hen toebedeeld en wij moeten lijdzaam toekijken en maken elke dag een sneeuw- en koudedans rond het vuur... 

Zoals jullie begrijpen zijn de omstandigheden nog niet optimaal, wachten we met smart op koude temperaturen zodat de meren bevriezen en nog belangrijker wachten we op grote hoeveelheden sneeuw zodat we de trails door de bossen met de sledes kunnen sleeën en we niet beperkt worden door de verijsde wegen... De echte winter laat lang op zich wachten. 

Toch blijven we positief. Verder zijn we zo goed als klaar om de eerste sledetochten uit te voeren. De wildernishutten zijn gecheckt en we hebben grote balen stro en andere materialen aangeleverd, we hebben trails gemarkeerd en verbeterd, hier en daar met een zelfgebouwde brug, vrijwel alle sledes die vorig jaar in grote getale zijn gecrasht, zijn gerepareerd en klaar voor gebruik, de grote schoonmaak hebben we ook achter ons, het pakket uit Duitsland met goede winterkleding hebben we ook binnen en we bereiden ons mentaal voor op het gids-zijn. We kunnen niet wachten tot het losbarst. Helaas is Simone tijdens haar eerste sledetocht onderuit geholpen door een onbeholpen sneeuwschuiver en moet nu wachten tot het ziekenhuis tijd heeft om een ultra-sound te maken van haar knie. Waarschijnlijk iets niet helemaal goed met haar kniebanden... Hopelijk is de schade niet te ernstig en kan ze alsnog in de volgeboekte weken van kerst en oud & nieuw wel mee als gids! Sylvia heeft ons eind november verlaten, die is weer aan het studeren, ergens waar ze zich hopelijk beter op haar gemak voelt. Stefan zal het team vanaf 22 december voor 3 maanden versterkten. Veel tijd om hem in te werken zullen we niet hebben, maar hij heeft het grote voordeel dat hij al wat ervaring in de slede-honden branche heeft. 

Met ons gaat verder alles goed, Toni groeit als kool en Rossi is fitter dan de meeste honden van zijn leeftijd :-) 

Op naar de feestdagen!

Veel liefs,

Erik & Sanne