Finland - De trainingen zijn begonnen

Eergisteren zijn de trainingen weer begonnen. De blauwe auto is gemaakt en in gebruik. En gisteren heb ik voor het eerst getraind!! Eerst als "beifahrer" in de blauwe auto. Samen met Simone hebben we een team van 13 honden getraind. Voor nu (begin van de training) duurt dat een half uur, met een kleine drinkpauze tussendoor (ongeveer 6,5 km). Als "beifahrer" moet je de lijn aan het begin losmaken (snel!) terwijl de bestuurder remt, de honden af en toe goedzetten, wanneer ze aan de verkeerde kant zijn gaan lopen, en als de leidhonden niet luisteren moet je ze naar de goede kant lokken. Daarna moet je in een rijdende auto springen (zonder er meteen weer uit te vallen ;-P). De bestuurder remt en stuurt. En ondertussen wordt natuurlijk volop van de omgeving genoten!

Daarna had ik de primeur dit jaar op de trike. Ik heb met 2 teams van 4 honden een klein rondje gemaakt (3 km). De honden worden voor een soort 3-wieler gespannen waarop je staat. Bij het weggaan moet je de lijn zelf losmaken, en dan schiet je weg. De eerste bocht was het moeilijkst en juist daar vergat ik ook dat ze hadden gezegd dat je niet moet remmen, want dan haal je de bocht niet en wordt je door de honden tegen de brievenbus of boom aangetrokken.... Wat dus gebeurde.... Ik wist nog wel m'n stuur vast te houden tot Martin  te hulp kwam, en daarna wist ik overeind te strompelen en snel weer op de trike te stappen (heb er 2 grote blauwe plekken aan over gehouden). Nog een beetje trillend op m'n benen verder, maar daarna ging alles goed. Ook de ronde met het tweede team verliep zonder problemen en zonder vallen. Hier wat foto's en een filmpje ervan:

Genieten!

Erik heeft vandaag ook een team getraind, hij is meegegaan als "Beifahrer" met Alex.

Het brood wordt hier zelf gebakken, dus ook dat moeten we leren. Gisteren heb ik samen met Martin een paar "Zopfen" gemaakt. Dat is een soort gevlochten brood, een Zwitserse/Duitse specialiteit. Wat betreft smaak zit het tussen croissant en brood in, erg lekker :-) Het vlechten met twee strengen ging mij alleen nog niet zo goed af, dus heb ik er één met drie strengen gemaakt :-P

Erik heeft zojuist het 3-gangen diner bereidt: mosterdsoep vooraf, rijst + vlees + groenten en één of ander kaassausje als hoofdgerecht en als nagerecht appelcrumble + vanille ijs. Ik was daarbij de keukenhulp (snijden, roeren, etc.). Ze hebben het allemaal best lekker gevonden, dus daarvoor is Erik geslaagd. Nu ik nog :-). 

Erik was gisteren lekker vrij, dus: een filmpje kijken, luieren en een klein stukje mountainbiken (het weer was niet heel goed). Ik was vandaag vrij, en had wat meer geluk met het weer. Heb de omgeving een beetje verkend op de mountainbike, blog bijgewerkt, honden geknuffeld en geborsteld en een beetje rondgehangen.

We kunnen inmiddels de "steinpilzen" zelf ook vinden. Erik heeft er gisteren twee gevonden, en ik heb vandaag een hele zak vol gevonden tijdens het mountainbiken. Deze worden daarna in stukken gesneden en gedroogd, zodat ze lang bewaard kunnen worden. Wanneer je ze gaat gebruiken moet je ze een dagje in water laten liggen, zodat ze weer zachter worden.

Zo zien "Steinpilzen" er dus uit!

De nieuwe medewerker is er trouwens ook sinds vannacht. Hij heet Torsten en heeft al heel wat ervaring wat betreft honden trainen in Canada en Alaska. We hadden verwacht dat hij daarom wel wat ouder zou zijn, maar volgens mij valt dat toch wel mee ;-P Hij blijft de komende weken, maar waarschijnlijk niet de hele winter, omdat hij graag terug wil naar Canada. 

Tot en met gisteren is het weer hier niet echt veranderd... Bewolkt, met af en toe regen. Vandaag was het de eerste zonnige dag. Het was fris, maar de lucht was strakblauw, heerlijk dus. Komende week gaat het waarschijnlijk 's nachts vriezen. We kijken er allemaal naar uit, zodat we van de muggen en vliegjes af zijn. Deze vliegen 's middags continue om je heen, in je gezicht en in je mond, heel irritant!

Tot slot nog wat foto's van de omgeving, gisteren en vandaag gemaakt (om jullie jaloers te maken ;-P).

Liefs, Erik en Sanne

Vanaf de farm

Vanaf de farm

Vanaf de farm

Vanaf de farm

Hier wonen we, in "The Red House"

Vanaf de farm

Ons uitzicht uit onze kamer, iets later op de dag

Finland - Eerste werkdagen

Zo, de eerste twee werkdagen zitten erop. 

Gisteren ben ik (Sanne) om half 9 begonnen. Ik moest met Martin mee naar de dierenarts om Pizza opnieuw na te laten kijken. Afgelopen zaterdag was ze aangevallen door één van de honden, waarna alle honden mee gingen doen. Ze was er echt heel erg slecht aan toe, had een grote wond tussen haar achterpoten en een mega-grote wond op haar kop. De oren waren helemaal hard en zwart (afgestorven) en de hele kop was gezwollen (was al gehecht) en op sommige stukken zwart. De dierenarts had gezegd dat het enige wat gedaan kon worden was het weghalen van de beide oren en de hoofdhuid (tot ongeveer de schedel) en dan moest het vaak schoongemaakt worden. Dat zou niet zo'n groot probleem zijn, maar Pizza zou heel veel pijn lijden en zelfs als het zou helen zou zo'n groot litteken altijd pijnlijk blijven. Daarom is besloten om haar in te laten slapen. Ik kende natuurlijk nog niet zoveel honden van de farm, maar Pizza was één van mijn honden tijdens de vakantie vorig jaar, en die kende ik dus wel. Het was dus niet zo leuk... Pizza hebben we meegenomen en later op de dag verbrand op een groot 'Nordic Feuer' (een vuur wat de Vikingen vroeger maakten). Een aparte ervaring... Er gaan natuurlijk weleens honden dood, maar niet zo heel vaak en dan is het meestal van ouderdom en zelden aan verwondingen. Raar om dat op de eerste werkdag al mee te maken. Maar we zijn blij met hoe het hier geregeld is. Op veel andere farms krijgen ze de kogel en worden in het bos gedumpt.

Erik en ik hebben daarnaast gisteren ongeveer hetzelfde gedaan, alleen ieder aan een andere kant: Erik met Alex in "das neue Zwinger" met 40 honden, en ik met Martin in "das alte Zwinger" met 70 honden. We hebben de honden 's morgens en 's avonds gevoerd (zelfs dat is ingewikkeld, want iedere hond krijgt weer andere hoeveelheden, soms met extra kippenvet en medicijnen...). Daarnaast werden de honden in groepjes van ongeveer 15-20 honden vrijgelaten in het "Freilauf", een stuk grond waaromheen alle hokken staan en waar ze dan even rond mogen rennen. De honden blijven daar ongeveer een uur "buiten". Hier ben je dus best een aantal uren mee zoet. Gelukkig worden de minder leuke klusjes (poep scheppen) afgewisseld met de leuke (honden knuffelen). Die namen leren valt trouwens nog niet mee. Er zijn volgens mij wel 20 honden die helemaal wit zijn en dus op elkaar lijken, en 10 die helemaal zwart zijn en op elkaar lijken... Het gaat gelukkige steeds beter en de honden die er "anders" uitzien kunnen we al redelijk herkennen en bij naam noemen, maar die anderen blijven lastig...

Erik heeft naast de normale honden ook nog de pups onder zijn hoede. Deze moeten vaker gevoerd worden en daar moet mee gewandeld worden. 

Dit zijn de puppy's

Daarnaast hebben Alex, Martin en ik de trainingswagens opgehaald (terwijl Erik bij het vuur van Pizza moest blijven). Die trainingswagens zijn eigenlijk autowrakken zonder iets erin of eraan (zie foto's). Deze werd achter het busje gehangen en dan werden we langzaam terug naar de farm getrokken. Bij het trainen in de herfst worden de honden voor deze auto's gespannen. Martin en ik hebben de lijnen gisteren daarvoor klaargemaakt. Helaas wordt dat nu nog even uitgesteld (morgen was het plan) omdat het voorwiel van de rode auto slingert (moet wat aan gemaakt worden, onderdeel wordt besteld) en van de blauwe auto is de band lek, zagen we vandaag... Deze probeerden we te vervangen, maar de schroeven zijn helemaal vastgeroest.

Met al het bovenstaande zat de dag gisteren behoorlijk vol. 

Vandaag was het wat saaier. Martin en Simone hadden vrij, dus we werden met Alex meegestuurd. We stonden beiden niet in "das Zwinger" ingedeeld. Dan moeten je andere klusjes doen.. Er moesten 5 nieuwe dakken gemaakt worden voor de hondenhokjes (elke hond heeft een eigen hokje met stro waarin hij droog en warm kan liggen). We hebben daarvoor eerst 80 balken op maat gezaagd en deze vervolgens aan elkaar getimmerd. 

's Middags moesten we paddenstoelen gaan verzamelen (best leuk, daarvoor sta je gewoon ingeroosterd ;-P) Maarja, het was eigenlijk de bedoeling dat we eerst met iemand mee zouden lopen zodat we zouden weten hoe ze eruit zouden zien, maar gisteren was daar geen tijd meer voor en Alex had vandaag al behoorlijk veel te doen. Wij zijn dus alleen op pad gegaan, en volgens Alex kon alles met een zwam geplukt worden behalve de "Zitrone pilze". Dat hebben we daarom ook gedaan, al was het moeilijk om te zien wat die "Zitrone pilze" was en wat niet. We hebben daarvoor een behoorlijk stuk (om)gelopen (tja, als je de weg niet kent..). Bij de farm kwamen we Simone tegen die "Steinpilzen" aan het verzamelen was, hele grote harde paddenstoelen. Het was dus eigenlijk de bedoeling dat wij deze ook zouden zoeken... We hebben nog even meegezocht, en we weten nu hoe ze eruit zien, dus de volgende keer kunnen we ze ook herkennen. De paddenstoelen die wij hadden gezocht kon Simone niet met zekerheid herkennen, en ze wist dus niet zeker of ze giftig zijn of niet en of ze überhaupt lekker zijn. Daarom hebben we ze maar weggegooid...

De rest van de dag hebben we weinig meegemaakt. Proberen autoband te vervangen, honden knuffelen, namen leren, met puppy's wandelen en stofzuigen. 

Het avondeten is hier trouwens raar geregeld (vinden wij). Iedereen maakt gewoon iets voor zichzelf wanneer hij/zij wilt. De meesten eten hier nauwelijks echt avondeten... Zondag moet Erik wel een 3-gangen diner bereiden om te kijken of hij geschikt is om in te zetten voor wanneer er gasten zijn. Ik ben de zondag erna ingedeeld (aangezien ik zondag vrij ben, Erik is komende zaterdag vrij). Het was even wennen, maar we trekken nu alle kasten open en zoeken gewoon wat we lekker vinden en maken er dan wat van. 

Het weer hier is niet echt lekker. Het is redelijk koud (rond 10 graden) en daarnaast regent het af en toe, waardoor je het nog kouder krijgt.. 

Nog iets: toen ik met de auto naar Lieksa reed met Martin (naar de dierenarts) leek het hier wel één groot vakantiepark, ook Lieksa zelf, wat volgens mij toch nog een behoorlijke stad is. Er zijn alleen maar alleenstaande huizen, en af en toe een twee-onder-één-kap huis, met daaromheen behoorlijke lappen grond en dan midden in het bos. Je waant je zo in Centerparcs. Grappig om te zien. 

Duits gaat trouwens ook steeds ietsje beter. Het blijft lastig, maargoed. Erik heeft wel geluk met Alex, omdat dat gewoon een Duitser is. Ik loop rond met Martin, een Zwitser. Hij probeert wel gewoon normaal Duits te praten, maar dan nog is er een behoorlijk accent en ik blijf maar vragen of hij wat kan herhalen...

Zo, dat was een behoorlijk lang bericht. Denk dat we zo wel een beetje hebben samengevat hoe het hier met ons gaat. We genieten erop los. Het besef dat we hier nu ook echt wonen is er alleen nog niet hoor. Zo midden in de natuur in niemandsland met al die lieve hondjes. En alles gaat hier nu nog zo relaxed. We zijn benieuwd hoe dat gaat als het hoogseizoen begint.

Liefs Erik en Sanne

ps: Er is een stukje van ons geschreven op de team-pagina van de website van Eräkeskus. Degenen die benieuwd zijn: http://www.nature-trail.com/

Finland - We zijn er!

Na een lange reisdag zijn we vannacht veilig en wel om 1 uur aangekomen op de farm. Nadat we onze tandenborstels uit onze backpacks hebben gegraven (en alle overige rotzooi maar ergens neer hebben gegooid) zijn we naar bed gegaan. We hebben nog redelijk lang wakker gelegen van de spanning, en daarnaast zijn we ook regelmatig wakker geworden omdat het best koud was (nu al...).

We hebben een kamer in het "Rode Huis", waar Simone (de eigenaresse van Eräkeskus) woont. We delen de badkamer en het toilet met haar. Hier wat foto's van onze, best wel grote, kamer. 

Zoals jullie zien hangen er nog niet zoveel foto's op het magneetbord (alleen die van Ruben). Deze zijn natuurlijk altijd welkom ;-)

Ook tijdens het typen is het hier best wel koud... Rond de 15 graden ongeveer, omdat ze nu nog niet de verwarming aandoen... Tja, even wennen dus, en een extra trui aandoen.

Vandaag was voor ons een vrije dag ingepland. We hebben eerst even ontbeten en daarna onze bagage uitgepakt en de kamer ingericht. Vervolgens hebben we een rondje op de farm gelopen en hebben we kennis gemaakt met Martin en Alex, de andere medewerkers die poep aan het scheppen waren (LEUK :-P).

Daarna gingen we met Simone en de 7 pups een stuk lopen. Tijdens zo'n wandeling moeten de pups leren om te luisteren naar hun naam. Wij moesten op een gegeven moment ook een beetje helpen om ze bij elkaar te houden (zodat ze niet meteen kilometers ver weg rennen en de weg op zouden gaan), maar het valt nog niet mee om zo snel 7 namen te leren van honden die continue rondrennen.. Dat wordt nog wat met de overige 130.. Hier wat impressies:

Voor de komende dagen ben ik (Sanne) ingedeeld met Martin bij de "Alte Zwinger", waar 70 honden verblijven. Taken zijn: honden 's ochtends en 's avonds voeren en hokken schoonmaken. Daarnaast ga ik morgen samen met Martin nog een uurtje "Steinpilzen" (paddestoelen) verzamelen. Aan het einde van de week ga ik ook nog, als het weer het toelaat (dus niet te warm en vochtig) met de honden trainen. Zin in! 

Erik doet, samen met Alex of Simone, de "Neue Zwinger" (50 honden), waar ook de pups en de wat jongere honden verblijven. Ook daar zijn de taken voeren en schoonmaken, en daarnaast wandelen met de pups zoals we vandaag ook hebben gedaan. Ook hij is een keer ingedeeld bij het paddenstoelen verzamelen. We hebben dus allebei onze eigen kant van de farm, zodat we niet in één keer alle honden met hun namen hoeven te leren kennen. We zijn benieuwd!

Het is hier echt heerlijk en supermooi. Toch is het allemaal nog wel een beetje wennen en is heel veel nog onduidelijk. Er is nu eigenlijk nog niets uitgelegd, dus met het eten zoeken we zelf maar wat rond in de grote keuken, en bij het wandelen met de pups moesten we ook meehelpen met roepen zonder dat we de namen nog maar gehoord hadden... En we hebben verder geen idee hoe het vanavond met het avondeten gaat, etc. etc. Tja, even afwachten dus ;-) Gelukkig zijn we nog met z'n tweeën. 

We merken ook wel dat de taal een barrière is. Duits valt niet mee om te verstaan als het erg snel gesproken wordt en als er Zwitsers-Duits wordt gepraat dan is er helemaal geen touw aan vast te knopen. Ook het praten is lastig, en soms zeg je niet altijd alles wat je in het Nederlands wel gezegd zou hebben, omdat je er niet uitkomt of gewoon om de moeite te sparen... Dit zal natuurlijk ook steeds beter gaan, maar voor nu is het best wel lastig..

Verder hebben we eigenlijk niets te melden. De komende dagen gaan we lekker meehelpen en genieten, en dan zal alles ook steeds duidelijker worden.

Liefs, Erik en Sanne

ps: Er is een update onder het kopje "Eräkeskus". We hebben twee kaartjes toegevoegd met daarbij aangegeven waar we zitten. 

ps2: We hadden gehoord dat er een beetje teveel foto's waren. Deze hebben we uitgezocht en de leukste zijn nu te vinden op Picasa (klik op de foto's).

ps3: Mam, sterkte met je voet.

ps4: We hebben de telefoons vanaf nu uitstaan en zijn dus alleen per mail bereikbaar.

______________________________________________________________________________________________________________________________

Blijf op de hoogte!

Wilt u op de hoogte blijven door een email te ontvangen wanneer wij een bericht plaatsen? Stuur dan even een email naar erikensanne@gmail.com met uw verzoek. Wij zorgen er dan voor dat u niets hoeft te missen.

______________________________________________________________________________________________________________________________

Nederland - Nog 1 week!

Nog 1 weekje en dan zijn we inmiddels geland in Finland. We vliegen maandag 20 september om 13.15 uur van Schiphol naar Riga, waar we ons een aantal uur moeten vermaken. Om 20.00 uur plaatselijke tijd (1 uur later dan in NL) vertrekt het vliegtuig richting Kuopio, waar we tussen 22.00 en 23.00 uur aan zullen komen. Daar zullen we worden opgehaald door Simone (eigenaresse van de huskyfarm) voor een rit van 200 km naar de farm. Zij verwacht dat we rond 01.00 uur in Jongunjoki zijn. 
Vandaag hebben we de eerste tas ingepakt en, voorzover dat nog niet gebeurd was, alle spullen bij elkaar gezocht. Morgen verder... Waarschijnlijk kunnen we alles meenemen in het vliegtuig (blijven we onder de 20 kg p.p.). We hoeven dan dus niets meer op te sturen via de post. Deze week gaan we nog her en der afscheid nemen en dan zijn we klaar voor vertrek! Het begint nu wel echt te kriebelen. Het is spannend, maar we hebben er megaveel zin in! 

Liefs Erik en Sanne.

______________________________________________________________________________________________________________________________
Blijf op de hoogte!

Wilt u op de hoogte blijven door een email te ontvangen wanneer wij een bericht plaatsen? Stuur dan even een email naar erikensanne@gmail.com met uw verzoek. Wij zorgen er dan voor dat u niets hoeft te missen.

______________________________________________________________________________________________________________________________