Australie – Zomer en bijna Kerst en Oud & Nieuw

Er zijn weer 2 weken omgevlogen hier, wat gaat die tijd toch snel. De zomer is hier nu echt begonnen. Begin december, oftewel het begin van de zomer, was het wel ‘koud’ en regenachtig, maar afgelopen week hebben we alleen maar zon en warmte gehad, heerlijk. Hopelijk blijft het voorlopig dit weer, daar kunnen we prima mee leven.

Zoals we de vorige keer verteld hebben zijn we nu aan het werk op een farm waar regelmatig een cowboy-cursus gegeven wordt. Op www.leconfield.com kun je meer informatie hierover vinden. We zitten hier 50 km vanaf Tamworth, een behoorlijke stad, en 20 km van een normale asfaltweg. Deze 20 km zijn echt behoorlijk pittig om te rijden, en dan hebben we nog het geluk dat we een 4x4 hebben. Daarnaast hebben we hier geen bereik met onze mobiele telefoon en geen internettoegang. Kortom, in the middle of nowhere. Al is 50 km voor Australische begrippen ook weer niet zo ver, maar toch. We zitten in een prachtige omgeving omringd door bergen en veel groen. Hieronder wat foto’s.

Links het 'hoofdgebouw', rechts het huis van Tim

Tim is de eigenaar van dit land en hij is getrouwd met Courtney (klein detail: leeftijdsverschil is 26 jaar) en zij hebben een baby van 11 maanden oud. Daarnaast komen zijn andere kinderen (allemaal rond 25 jaar) af en toe langs. Justin en Amberley kwamen hier 2 jaar geleden de cursus doen en zij werken hier nog steeds, zij doen de administratie en regelen hier zowat alles, waarvoor ze natuurlijk wel een gewoon salaris krijgen. Zij zijn beiden 27 jaar. Tot slot is Frederike hier, een Duitse meid van 20 die hier al een aantal maanden aan het werk is. Zij gaat met kerst en oud & nieuw even wat geld verdienen, waarna ze voor 2 weekjes terugkomt. Ik werk voornamelijk met haar samen en zij geeft een beetje aan hoe het er hier aan toe gaat en wat er van ons verwacht wordt. Een erg gezellig en relaxed team.

Als er een cowboy-cursus wordt gegeven zijn we allemaal behoorlijk druk. Erik gaat woensdag mee met de groep hekken repareren en onkruid wieden, samen met Tim, Justin en Dave, één van de buren hier. Daarnaast helpt hij op donderdag mee bij het castreren en brandmerken van het vee. Afgelopen keren mocht hij op maandag mee paardrijden. De overige tijd is hij regelmatig aan het gif sprayen op onkruid, een erg saaie klus. Ik ben samen met Frederike vrijwel continue bij de groep aanwezig en tussendoor maken we schoon en maken we het eten klaar. Ik heb dus meer mogelijkheden om paard te rijden, wat me erg goed bevalt, het gaat echt supergoed. Naast dit alles kunnen we ieder één keer in de week te paard mee met Justin om de paarden ’s ochtends bij elkaar te drijven zodat deze niet verspreid over het land gezocht moeten worden door de cursisten. En het eten moet ’s avonds uiteraard klaargemaakt worden. Dit laatste is een behoorlijke klus, aangezien we vrijwel alles boven een kampvuur koken. Dit is natuurlijk veel lastiger te regelen dan normaal gas.

Deze cursussen bevallen ons beter dan gedacht, we vinden het erg leuk om allemaal nieuwe mensen te leren kennen. Het grootste deel van de groep zijn reizigers en het is leuk om hun verhalen en plannen te horen, hier hebben we natuurlijk zelf ook wat aan voor als we hier weg gaan. Afgelopen week hadden we wel een wat minder leuke groep, vrijwel allemaal meiden (echt meisjes-meisjes) en er was veel geklaag. Volgens Amberley de minst leuke groep in 2 jaar tijd. Gelukkig is een week dan wel te overzien.

Deze week hadden we wel een leuk extraatje (leuk in de zin van de ervaring), we hebben een schaap geslacht. Afgelopen weken werd dit niet gedaan omdat er nog genoeg vlees was (al het vlees wat we hier eten komt van het eigen land of wordt geschoten (kangoeroe)). Wel speciaal om hierbij aanwezig te zijn, het slachten gaat behoorlijk snel en daarnaast kregen we te zien hoe het gevild en verwerkt werd tot koteletjes en ribjes en noem maar op.

Als er geen cowboy-cursus wordt gegeven is Erik opnieuw regelmatig aan het sprayen, en daarnaast doet hij wat klusjes buiten. Ik was in de week tussen de cursussen alleen maar aan het schoonmaken binnen, wat een rotklus :-S. Dan doe ik nog liever ‘rotwerk’ buiten, nu had ik regelmatig gewoon de drang om lekker naar buiten te gaan met dat lekkere weer.

De scheiding tussen wat mannen en vrouwen doen is hier dus best wel groot, een behoorlijk verschil met Finland waar iedereen gewoon hetzelfde deed. Hier zijn de vrouwen voor schoonmaken en paardrijden en de mannen voor het onkruid en de zware klussen.

Afgelopen zaterdag gaven Tim en Courtney een groot kerstfeest, waarbij we moesten helpen met de voorbereidingen. Tim was behoorlijk serieus over dit feest, alles moest er tiptop uitzien. Er waren veel mensen aanwezig. Voor ons was het wel een beetje saai, aangezien we niemand kenden en de aanwezigen hadden elkaar al lange tijd niet meer gezien en hadden elkaar hele verhalen te vertellen. We hebben nog wel een spel met kerskado’s gedaan en backyard-cricket gespeeld. En ’s avonds hadden we met een groepje een jamsessie met djembee, gitaar en didjeredoe erg leuk!

Komende week gaan Tim, Courtney, Justin, Amberley en Frederike weg en blijven we hier alleen over op de farm. We moeten regelmatig de paarden controleren, voornamelijk hun ogen, en daarnaast de kippen en honden eten geven en de tuin een beetje water geven als het droog weer is. Verder hebben we geen verplichtingen en mogen we gaan en staan waar we maar willen. Erg relaxed dus.

Tot slot willen we iedereen een mooie kerst en een gelukkig nieuwjaar toewensen! Dit zijn waarschijnlijk één van de moeilijkste dagen om zo ver van huis te zijn, zowel voor ons als voor onze naaste familie. Geniet in ieder geval van alle feestdagen, dat gaan wij ook doen. Met kerst komt Julie (een meisje uit België, uit onze cursus-week) naar de farm om lekker te eten en een paar dagen te relaxen en Oud & Nieuw zullen we hoogstwaarschijnlijk alleen vieren op de farm, misschien wel op een berg met uitzicht op Tamworth waar we onder de sterren gaan slapen, wie weet.

Veel liefs,

Erik & Sanne

@ Merel: het worstelen met de kleinere kalven heeft geen doel, het is gewoon leuk voor de cursisten om dit een keer gedaan te hebben. De grotere kalven moeten wel op de grond gewerkt worden, op dezelfde manier, om hen te castreren en brandmerken. Deze beesten zijn meestal te groot en sterk voor de cursisten (het kan er behoorlijk heftig aan toe gaan) en daarom ‘oefenen’ we dit op de kleinere beesten.

Hetzelfde geldt voor het musteren van vee en schapen, dit hoeft ook niet elke week gedaan te worden. Op een normale farm worden alle schapen achter elkaar geschoren, maar hier doen we er 2 per week, zodat wel dit elke cursus kunnen laten zien.

Met kleintje in de buidel (klik op de foto!)

Australie - De cowboycursus en meteen aan het werk

Na 2 weken zijn we eindelijk weer in de 'bewoonde wereld' met toegang tot moderne communicatiemiddelen. Begrijp ons niet verkeerd, we houden er juist van om niet altijd maar je mobiel bij je te 'moeten' hebben en om niet afhankelijk te zijn van de computer, maar toch is het wel fijn om af en toe te lezen hoe het met iedereen gaat en of er nog wat bijzonders gebeurd is in Nederland. En daarnaast willen we jullie natuurlijk op de hoogte houden van al het leuks wat we hier meemaken! Er is in de tussentijd namelijk veel gebeurd.

Maandag 21 november begon de geplande cowboy-cursus, we keken hier heel erg naar uit. We werden om 9 uur 's ochtends opgehaald in Tamworth, waarna we nog even bij een tweedehands-zaakje en de drankenzaak werden gedropt. Het was ongeveer 50 km naar de farm, waarvan de helft op een zandweg. Grote delen waren heel steil en we hadden onze 4-wheel-drive echte wel nodig! Bij aankomst op de farm moesten we ons natuurlijk eerst even voorstellen. We waren met z'n 12-en, een leuke mix qua nationaliteiten, leeftijd enzovoort. Hierna kregen we een rondleiding en werd ons uitgelegd waar we op moesten letten bij het zadelen van de paarden, waarna we ook een stukje hebben paardgereden in dit geweldige landschap. Het landgoed is ongeveer zo groot als Texel, er is dus ruimte genoeg. Ik zou deze week op Blue-Eye rijden, en Spook werd het paard van Erik.  ’s Avonds hebben we nog een namenspelletje gedaan, zodat de namen goed in ons geheugen geprent werden. Daarna nog wat om het kampvuur gehangen, waar de marshmellows natuurlijk niet mochten ontbreken. Erik, ik en nog 5 anderen besloten buiten te slapen in een ‘swag’, een soort waterdichte slaapzak. Ondanks dat het overdag de hele dag vrij bewolkt was (wel warm) en er wat regen was gevallen, was het nu erg helder waardoor we konden genieten van een prachtige sterrenhemel. Silvester, de kat, kwam ons ’s nachts al vrij snel vergezellen.

Ik met Blue-Eye

Erik met Spook

Paarden laten drinken

Dinsdag werden we, zoals elke ochtend deze week, om half 7 gewekt. Het beloofde een erg mooie en zonnige dag te worden. Nadat we de paarden 'gevangen' hadden, kregen we een les over 'Natural Horsemanship'. Dit is een natuurlijke manier om met paarden om te gaan en ze te laten doen wat jij wilt. Een belangrijke regel is: 'denk als een paard'. Hierna kregen we te zien hoe hoefijzers vervangen werden en mochten we dit zelf ook proberen. We kregen daarna een les in Whipcracking, dit is een soort zweep waarmee je een heel luid en fel geluid kan maken (het uiteinde gaat door de geluidsbarriere), en we leerden hoe we moesten lasso werpen. Beide dingen zijn lastiger dan je denkt, maar wel erg leuk! Na de lunch hebben we wat dingen van Natural Horsemanship toegepast op onze eigen paarden. Vervolgens hebben we te paard de schapen die rondliepen over het landgoed bij elkaar gedreven. 2 van de schapen werden gevangen en deze werden geschoren. We mochten dit zelf natuurlijk ook even proberen. Leuk en eigenlijk niet zo heel erg moeilijk, behalve dan dat die schapen behoorlijk tegen kunnen stribbelen en sterker zijn dan je denkt!

Hoeven aan het vijlen

Estafette!

Estafette!





De tweede nacht heb ik heerlijk binnen geslapen, Erik begon buiten in de swag maar om 3 uur begon het te regenen dus toen is hij naar binnen gevlucht. De regen is vervolgens helaas niet meer opgehouden. Na het ontbijt kregen we opnieuw uitleg en een demonstratie van Natural Horsemanship, opnieuw zeer interessant en indrukwekkend. Teruggekomen hebben we ons even omgekleed omdat we helemaal nat waren geregend. Vervolgens gingen we met z'n allen in de laadbak van de auto op weg naar de velden om onkruid te plukken. Er groeien wat planten op de velden die in grote hoeveelheden slecht zijn voor de dieren, dus deze moeten worden weggehaald. Opnieuw helemaal doorweekt kwamen we terug voor de lunch. Tijdens de lunch begon het steeds harder te regenen en het hield maar niet op. Er werden zelfs waarschuwingen gegeven voor overstromingen. We hebben 's middags vrij lang gewacht op beter weer, tevergeefs. In de stromende regen zijn we op weg gegaan om wat hekken te repareren. Dit hield in: veel stenen slepen en hier een soort dam van maken zodat de schapen niet onder de hekken door kunnen kruipen en daarnaast lijnen spannen om de hekken te repareren. Niet heel indrukwekkend eigenlijk. Kledder kledder kleddernat gingen we terug, waar iedereen een douche heeft genomen. 's Avonds hebben we nog wat gekke spelletjes gedaan met de hele groep waarna iedereen z'n bedje weer in kroop, Erik dit keer ook binnen vanwege de regen.

 

Natural Horsemanship





Op donderdag gingen we volledig ingepakt in regenkleding op weg op de paarden, aangezien er 90% kans was dat het opnieuw zou gaan regenen. We hebben nu te paard koeien bijeengedreven, verdeeld in 2 groepen. Dit was een stuk leuker dan het bijeendrijven van schapen, aangezien we nu ook echt wat konden en moesten doen om de koeien bij elkaar te houden. Toen de twee groepen koeien bij elkaar waren gekomen, dreven we ze binnen de hekken, waar we de koeien en de kalven van elkaar scheidden. De kalven met diarree kregen een soort medicijn. Bij het vangen van deze beesten kwamen Tim en Erik helemaal onder de diarree te zitten, echt heel vies. Daarna hadden we een lasso-competitie. Hierbij waren 3 rondes: vanaf 3 meter, vanaf 5 meter en een bewegend kalf. En Erik was de winnaar! :-) Vervolgens gingen we worstelen met de kalven, wat je deed met 2 personen. 1 pakt de staart en houdt deze vast, terwijl de ander de kop pakt en deze omdraait. De achterste persoon pakt vervolgens de flanken beet en bij 3 gooi je samen het kalf op z'n zij/rug. De kalven waren echt heel sterk, maar toch lukte het ons 2 om hem vrij snel op z'n rug te krijgen. Toen iedereen geweest was werden de grotere kalven gepakt, welke nog sterker waren. De 3 jongens van onze groep (incl. Erik) moesten echt hun best doen om zo'n beest op de grond te krijgen (zie filmpje). Het ging er best heftig aan toe met getrap en geslinger. 5 van hen werden gecastreerd (veel bloed!), kregen een oormerk en werden gebrandmerkt. Na de pauze kregen we te zien hoe handig werkhonden kunnen zijn bij het bijeendrijven van vee, echt indrukwekkend. 1 werkhond vervangt ongeveer 5 personen te paard. Uiteindelijk hebben we de koeien laten gaan en zijn we te paard weer terug gegaan. Een heerlijke en erg leuke dag. Ook het weer bleef heel de dag goed, geen regen en daarnaast zijn we zelfs wat verbrand, omdat niemand had verwacht dat het zulk mooi weer zou worden.  

Koeien bijeendrijven

Lasso-competitie!

Vrijdag was helaas weer een dag met veel regen. Na het ontbijt hebben we onze zadels ingevet, waarna we de paarden hebben opgehaald. Bij het opzadelen kwam Tim naar ons toe en vertelde ons dat het mogelijk was dat we op de farm vast zouden komen te zitten vanwege het overstromen van de brug. Voor velen was dit geen mogelijkheid omdat ze bijv. een vliegtuig moesten halen. Dit hield in dat de vrijdag afgelast werd. Wij vonden dit echt heel erg jammer, want uitgerekend vandaag zouden we wat sneller gaan paardrijden en leuke spelletjes te paard gaan doen.
Wat wel leuk nieuws was: we werden door Tim gevraagd of we de komende 2 maanden hier wilden komen werken op "vrijwillige basis" (we krijgen wat zakgeld ;-D). Nadat we hier over nagedacht hadden, besloten we deze kans aan te nemen, aangezien we het hier erg naar ons zin hadden en we de kans hadden om wat meer paard te rijden.
Vrijdagmiddag hebben we in Tamworth nog gebowld en geluncht, waarna we snel weer terug moesten naar de farm vanwege het overstromingsgevaar. Dit was maar goed ook, we moesten al door een flinke hoeveelheid water heen. En het hield maar niet op met regenen. 's Middags hebben we ons stekkie opgeruimd en ingedeeld. We hebben een eigen kamertje met z'n tweeen hier, heerlijk.

Zaterdag hadden we een dag vrij. Toen het 's middags eindelijk droog was zijn we met Cass (Zweden) en Frederike (Duitsland) naar een waterval gelopen (wat normaal dus geen waterval was) en daarnaast zijn we met z'n allen naar de overstroomde brug gegaan. Wat een stroming! We zaten echt vast hier, we hadden geen mogelijkheid om hier weg te komen. Tim en zijn zoon hebben zelfs nog wat gekajakt in deze stroom (wat normaal niet veel meer dan een beekje is).

Zondag stond in het teken van opruimen, schoonmaken en eten klaarmaken voordat maandag de volgende cursus zou beginnen. Dit keer een groep van 18 personen, met heel veel Nederlanders.
Tijdens deze week ben ik veel meegeweest met de groep, en ik heb dus veel paardgereden. Omdat ik nu leiding was kreeg ik ook een wat moeilijker paard. In het begin wel even eng, omdat je niet altijd de controle hebt, maar uiteindelijk was ik er wel heel erg blij mee want op deze manier leer ik natuurlijk veel beter paardrijden! Daarnaast kreeg ik natuurlijk de kans om op vrijdag wat sneller paard te rijden, inclusief galop. Echt geweldig! Tussen alle activiteiten door moesten we met z'n drieen (Cass, Frederike en ik) veel eten snijden en klaarmaken. Als leiding heb je het dus behoorlijk druk, maar het is ook erg leuk om elke keer mee te kunnen.
Erik moest 2 dagen onkruid bespuiten met gif, erg saai. Daarnaast kon hij maandag mee met de groep paardrijden en woensdag ging hij mee onkruid wieden en hekken maken. Donderdag kwam hij met de auto en de lunch naar de plek waar we de koeien en kalven verzameld hadden om hier te helpen. Daarnaast was hij verantwoordelijk voor het vlees op de bbq op dinsdag en donderdag :-). Hij heeft dus iets minder de kans om paard te rijden en moet wat vervelendere klusjes doen, maar ondanks dat heeft hij het ook erg naar z'n zin hier.

Het weer was afgelopen week erg goed, een aantal dagen echt HEET (zelfs voor Australische begrippen). We krijgen een mooi bruin kleurtje van al dat buiten zijn in dit mooie weer. Hier kunnen we wel aan wennen ;-)

Tot nu toe vinden we het hier erg leuk. Het team is erg vriendelijk en relaxed en de sfeer is goed, erg belangrijk natuurlijk. Deze week hebben we geen cursus en zal voornamelijk in het teken staan van opruimen en schoonmaken enzovoort. Volgende week hebben we nog 1 week cursus en daarna is er een pauze van 4 weken. De eigenaars gaan met kerst en oud & nieuw op vakantie en wij zullen met z'n tweeen op de dieren en het landgoed passen :-).

Meer hierover de volgende keer.

Op Facebook zijn meer foto's te vinden en op Google Maps kunnen jullie zien hoe we de afgelopen tijd gereist zijn en waar we nu zitten.

Veel liefs,
Erik en Sanne

Australie - Blue Mountains, regen en aankomst Tamworth

Opnieuw een berichtje van onze kant. We zijn inmiddels aangekomen in Tamworth, ‘The Country Music Capital’ en we hebben de afgelopen week weer veel meegemaakt. Ik zal beginnen bij het begin.

Zoals gezegd zijn we maandag vertrokken vanuit Sydney. Allereerst moesten we nog wat dingetjes regelen, waaronder het registreren van de auto, wat helaas niet zonder gedoe en gezeur ging, aangezien we geen vaste verblijfplaats in Australië hadden enzovoort enzovoort enzovoort… Rond het middaguur waren we eindelijk klaar en vertrokken we naar het westen, richting de Blue Mountains. In Katoomba, een erg toeristisch plaatsje in de Blue Mountains, hebben we bij het uitzichtpunt Echo Point iets gegeten. Vrijwel op elke advertentie van de Blue Mountains vind je foto’s van de ‘Three Sisters’ (3 uitstekende rotsen) die gemaakt zijn vanaf dit uitzichtpunt. Erg mooi allemaal, maar niet onze manier om de natuur te ervaren, tussen al die andere toeristen. Wij zitten er liever middenin. We gingen dus al vrij snel richting de uitgezochte gratis camping, die we na wat slingeren door de bergen gevonden hadden. We bleken wel heel veel last te hebben van vliegen en muggen, dus we lagen vroeg in bed. Op ons kooplijstje staat inmiddels: een goede (tent)lamp en muggen’kaars’ om ’s avonds ook wat langer buiten te kunnen zitten :-P.

The Three Sisters

Voor dinsdag hadden we een wandeling uitgezocht in Blackheath. Bij het informatiecentrum hebben we nog een kaart gehaald voordat we begonnen aan de (wat ze zeiden) 8 uur durende wandeling. We begonnen boven de klif, waar we uitzicht hadden op een schitterend dal met waterval. Vervolgens was het een uur lang alleen maar trappen naar beneden lopen, tot we onder de waterval stonden, echt supermooi! Daarna volgden we het riviertje naar beneden (nog meer trappen lopen, iets minder steil) tot deze kruiste met een ander riviertje die we weer omhoog volgden, deels door de zo genoemde Grand Canyon. Vervolgens weer minstens 1,5 uur alleen maar trappen omhoog, wat was dat zwaar! We zijn echt tot het gaatje gegaan. Tot slot nog langs de klif, met mooie uitzichten over het dal waar we gelopen hadden. We hebben er uiteindelijk 7 uur over gedaan, al hadden we niet het gevoel dat we snel liepen… De volgende keer moeten we ook nog meer water meenemen, zeker als het zo heet is.

De dag erna begon natuurlijk met ENORME spierpijn :-S. Ondanks dat we nog een mooie wandeling hadden uitgezocht, hadden we geen zin om deze vandaag te doen. Daarnaast was het niet zulk lekker weer (’s ochtends nog droog, maar al snel begon het te regenen) dus we besloten al verder te rijden naar Richmond, via een mooie omweg door de Blue Mountains. Helaas regende het de hele dag (tent in de regen op moeten zetten), en dit bleek ook de prognose voor de dagen erna.

Donderdag lieten we de beboste Blue Mountains achter ons en kwamen we in de heuvelachtige Upper Hunter Valley, wijn- en paardengebied. In het ‘Burning Mountain Nature Reserve’ besloten we even pauze te houden toen het korte tijd droog was. Hier was een kleine wandeling uitgezet waar we te zien kregen wat ‘burning coal seam’ (onder de aarde wordt het heel erg heet) doet met de natuur. Alles sterft af en daarnaast kwam er op sommige stukken ‘rook’ uit de bodem, wat ervoor zorgde dat we door een heel mysterieus bos liepen. Ook nog wat kangoeroes gespot (niet de eerste, ook een aantal keer langs de weg, dood en levend). Daarna nog een klein stukje doorgereden, maar het bleef maar aan één stuk doorregenen en we moesten toch een keer eten en onze tent opzetten, wat provisorisch werd gedaan. We hebben de tent halverwege nog verplaatst naar een veld zonder bomen, omdat een aantal mensen ons gewaarschuwd hadden voor storm die nacht. Dit laatste viel gelukkig alles mee.

Vrijdag werden we wakker zonder getik op het tentdoek, en het bleek een heerlijk zonnige dag te worden :-). We hebben het laatste kleine stukje naar Tamworth gereden, waar we wat geshopt hebben (een echte cowboyhoed! van kangaroe-leer en ‘cowboylaarsjes’). We hadden het plan om ’s avonds uit te gaan naar iets ‘typisch Tamworth’, en we werden door de man uit het informatiecentrum naar ‘The Pub’ gestuurd waar de ‘Ashleigh Dallas Band’ zou spelen, natuurlijk country(pop). We konden er vrij goedkoop eten, dus dat hebben we dan ook lekker gedaan. We werden, aangezien het vrij druk was, uitgenodigd aan de tafel van 2 locals. Het was erg gezellig en we waren de enige toeristen tussen alle locals, echt leuk, voor de meesten daar is ‘The Pub’ hun vrijdagavond. We werden een aantal keer door een oude vrouw erop gewezen dat we nog wel even met haar moesten komen praten voordat we weg gingen. Dat hebben we dan ook maar even gedaan, volgens die andere 2 locals wilde ze gewoon even ons accent aanhoren :-P.

Het weer van afgelopen week was zoals gezegd erg wisselvallig. Tot dinsdag erg heet en zonnig, maar woensdag en donderdag alleen maar regen en ‘koud’. Dan is kamperen echt even lastig. Gelukkig hebben we deze dagen veel auto gereden, zodat we de dagen met mooi weer iets kunnen ondernemen. Gisteren was het mooi weer en ook vandaag is het warm. Er wordt nog wel wat storm verwacht vandaag of morgen...

Dit weekend gaan we Tamworth en omgeving nog even verkennen, en maandag worden we opgehaald voor de Jackaroo en Jillaroo cursus. We zijn benieuwd.

Liefs,

Erik en Sanne 

Australie - Goed aangekomen, even wat tegenslagen maar inmiddels onze draai gevonden

Na een kleine 2 weken in NL was het weer tijd om dit koude kikkerlandje te verlaten. Een heel dubbel gevoel, we hadden veel zin om te gaan, maar daarentegen vonden we het ook wel moeilijk om iedereen na zo’n korte tijd alweer achter te laten. De 12 uur durende vlucht naar Singapore viel ons alles mee. We werden heel goed verzorgt door mooi geklede stewardessen van Singapore Airlines, we hebben de nodige filmpjes en series gekeken, spelletjes gespeeld en natuurlijk hebben we ook af en toe onze ogen dicht gedaan. We hadden het erger verwacht. In Singapore hadden we 4 uur de tijd tot ons andere vliegtuig vertrok, en we hebben vrijwel de hele tijd op de Kinetic gespeeld, een soort Wii alleen dan zonder controller. Even lekker bewogen (en gelachen!) na dat lange zitten. De 7,5 uur durende vlucht naar Sydney verliep ook vlekkeloos, ik heb wat meer geslapen en ook veel naar buiten gekeken naar de eindeloze zandvlaktes in Australie. In Sydney kwamen we zonder enige problemen of wachtrijen door de douane en een shuttlebus bracht ons naar het vooraf geboekte Jackeroo Hostel in Kings Cross, het uitgaansgedeelte van Sydney. Een kleine, maar schone kamer, schone badkamers en daarnaast viel het lawaai van het stapgeweld gelukkig ook mee. De eerste nacht wel erg slecht geslapen doordat we beiden flink verkouden zijn geworden. Zondag zijn we naar het centrum gewandeld en hebben we genoten van het heerlijke weer. De Harbour Bridge en Operah House hebben we natuurlijk gezien en er zijn wat mooie foto’s gemaakt, maar helaas hebben we deze niet meer. Onze camera is vlak daarna in de Botanic Gardens gestolen :-(. We dachten ’s middags naar het strand te gaan, maar Erik voelde zich ziek, dus nadat we wat inkopen hadden gedaan, hebben we in de Botanic Gardens in de schaduw gezeten en wat gelezen. Eind van de middag werden we allebei echt ziek en we lagen dus vroeg in bed zonder iets te eten (ik denk niet dat we dat lang binnen hadden gehouden). Maandag zouden we van het hostel naar de camping verkassen, dus dit zou een zware dag worden, zeker nu we ziek waren. Met de zware backpacks op de rug zijn we naar het centrum gewandeld waar we veel dingen hebben geregeld: aangifte gedaan bij de politie, Australisch postadres en telefoonnummer geregeld, tax-file nummer aangevraagd, medicare pas geregeld en een bankrekening geopend. Veel wachten en formulieren invullen, alles met die zware rugzakken. Eind van de middag waren we klaar en gingen we met de trein naar de camping (Lane Cove River Tourist Park), waar we een week zullen verblijven. Het bevalt ons goed hier, lekker in de natuur tussen de vele lawaaiige vogels :-). Het is 10 km van het centrum van Sydney vandaan en een kwartiertje lopen vanaf een treinstation, perfect. Dinsdag opnieuw veel geregeld en uitgezocht vanwege de auto, waar we woensdag naartoe zijn gegaan. Uiteindelijk hebben we een mooie, en hopelijk ook goede, Honda CRV (4x4) gekocht uit 1998. We moesten alleen wachten tot het geld overgemaakt was vanuit Nederland naar Australie, dan konden we de auto ophalen (hier hadden we iets over het hoofd gezien wat betreft het bestedingslimiet van onze bankpassen en creditcard, vandaar :-S). Donderdag hebben we ’s ochtends even lekker uitgeslapen en geluierd (het regende toen) en ’s middags hebben we een wandeling gemaakt in het Lane Cove National Park, hier naast de camping. We hebben vele Eastern Water Dragons en andere reptielen gezien die voor onze voeten wegschoten. ’s Avonds hebben we (lekker en gezond!) gegeten bij de oude overburen van Erik, die hier al 4,5 jaar wonen. Erg gezellig en natuurlijk hebben we ook nog wat tips meegekregen, van giftige spinnen tot uitstapjes rondom Sydney tot wanneer benzine tanken (in het weekend is dit duurder) enzovoort. Vrijdag zijn we, bewapend met een nieuwe camera, met de trein naar het centrum gegaan, waar we nog wat dingen moesten regelen en onze bankpassen konden ophalen. Vervolgens naar Darling Harbour gegaan, waarna we door de winkelstraat naar Circular Quay hebben gelopen. Dit laatste ligt tussen de Harbour bridge en Operah House en hiervandaan vertrekken veel veerboten. We hebben een ferry naar Manley genomen, waar we dus een nieuwe kans kregen om de twee hoogtepunten van Sydney  op de gevoelige plaat vast te leggen :-). In Manley lekker naar het strand gegaan, maar het was juist vandaag vrij frisjes voor in bikini en daarnaast waaide het behoorlijk. 

Harbour bridge

Operah House

Op het strand :-)

Zaterdag werden we 's ochtends gebeld door de dealer met de mededeling dat het geld binnen was en we de auto dus op konden halen. Dit hebben we meteen gedaan, en vlakbij de dealer vonden we een campingzaak waar we direct een koelbox, stoeltjes, tafeltje en jerrycans voor water en benzine hebben aangeschaft :-) Terug op de camping hebben we de auto direct ingepakt. Dat voelt lekker zeg, bijna klaar om echt te gaan trekken! Maandag moeten we alleen nog de laatste spulletjes kopen en de auto op onze naam registreren.

Onze auto + tentje

Vandaag (zondag) zoeken we de enorme stapel papieren die we de afgelopen week hebben verzameld nog even uit, werken we de mail en blog bij en regelen we nog wat zaakjes, en dan vertrekken we, volgens planning, morgenochtend. We zullen eerst naar de Blue Mountains gaan, waarna we langzaam naar het noorden touren. Over een week moeten we in Tamworth zijn (zo'n 400 km ten noordoosten van Sydney), want dan begint onze cowboy-cursus. Tijd genoeg dus.

Nog wat grappigs, maar dit paste nergens in mijn verhaaltje: we hebben zowat elke nacht bezoek gehad van possums in onze tent. Dit zijn best grote en voornamelijk dikke beesten (zie foto) die ’s nachts actief worden en op eten afkomen. De eerste nachten lukte het ze om ons brood deels op te eten, maar daarna hadden we dit zo goed ingepakt (in meerdere tassen over elkaar) dat dit niet meer lukt. Maar ze roken het nog wel en kwamen ons nog steeds meerdere keren per nacht opzoeken. We hebben alleen ons muggengaas tussen onze slaap- en voortent dus we konden ze ook gewoon zien rondsnuffelen en eten. Ze zijn daarnaast ook niet makkelijk weg te jagen. Griezelig en onhygienisch, maar natuurlijk ook wel fascinerend. Je ziet deze beesten trouwens ’s avonds ook over de camping scharrelen. Voornamelijk de prullenbakken zijn favoriet.

Nu we een auto hebben en we daar al het eten in hebben staan zullen ze hopelijk wegblijven :-).

Een possum

Wat betreft het weer hier hebben we zeker niets te klagen. Sinds we hier zijn is het bijna elke dag lekker tropisch warm (25-35 graden). ’s Nachts is het meestal iets te warm om echt lekker te slapen, maar wij kunnen hier wel aan wennen. Eind van de middag hebben we wel regelmatig een (onweers)buitje en donderdagochtend had het dus even geregend. Ook wel lekker voor de afkoeling. Heerlijk weer dus!

Tot slot zal ik jullie ons adres en telefoonnummer geven. Dit adres is ons permanente postadres en hier wordt onze post verzameld en naar ons actuele adres gestuurd. Deze adressen vinden jullie ook onder het kopje 'Contact' bovenin.

Sanne Kouwenhoven TCP # 19214
C/- Travellers Contact Point
7th Floor, Dymocks Building
428 George Street
SYDNEY NSW 2000
AUSTRALIA

tel. nr Sanne: +61 477050372

Erik Hordijk TCP # 19215

C/- Travellers Contact Point
7th Floor, Dymocks Building
428 George Street
SYDNEY NSW 2000
AUSTRALIA

tel. nr Erik: +61 477050366

Liefs,

Erik en Sanne

Finland - Bijna weer naar Nederland

Hierbij het laatste berichtje vanuit Finland, overmorgen (zondag) vliegen we namelijk weer terug naar Nederland, waar we 1,5 week zullen zijn. Na een strak programma waarin we iedereen weer hopen te zien vliegen we 4 november naar Australië. Spannend!!

De afgelopen 3,5 maanden zijn echt omgevlogen! Voor ons gevoel zijn we helemaal nog niet zo lang hier, maar als we nagaan hoeveel gasten we hier hebben gehad en wat we hebben meegemaakt en gedaan dan moet het toch wel een behoorlijke tijd zijn :-) We hebben het in ieder geval erg leuk gehad en dat is natuurlijk het belangrijkste. Daarnaast werd onze hulp hier heel erg gewaardeerd, wat ook regelmatig werd uitgesproken. 

In het kopje "Finland 2011" is meer informatie te vinden over onze tijd hier, over Northern Star zelf en over de honden en paarden.

Ik zal jullie een korte update van de afgelopen paar weken niet onthouden. 

De laatste gasten die hier waren hadden het nog gewaagd om een meerdaagse kano-tour (+ overnachting buiten) te maken met dit herfstige weer. De laatste dag wilde de vrouw rustig besteden in de lodge met wat lezen en relaxen, terwijl de man graag nog de bovenste 18 km van 'onze' rivier uit wilde testen. Sandro moest andere gasten wegbrengen dus Erik greep zijn kans om dit wat wildere deel van de rivier te bevaren. We wisten dat er wat stroomversnellingen waren, maar verder hadden we geen idee hoe wild, en of je er überhaupt wel door kon komen. Dit laatste bleek gelukkig geen enkel probleem, en Erik kreeg goede aanwijzingen hoe hij de kano recht moest houden tijdens de versnellingen. Helaas heeft het wel de volle 3 uur geregend. Maaarrr.... dit mocht de pret niet drukken en ze hebben zelfs een paar elanden gespot!!! In de verte waren een stuk of vier van deze grote beesten aan het zwemmen! Gelukkig was er genoeg tijd om een paar foto's te maken:

Zoals jullie in het vorige bericht al hebben kunnen lezen hadden we de laatste 2 weken hier geen gasten, wat eerlijk gezegd ook wel even lekker was. We hoefden ons alleen maar te concentreren op de dieren en konden daarnaast hier en daar wat klussen :-) Alles heel relaxed, nauwelijks stress, heerlijk! Katarina en Sandro konden ook even 3 daagjes bijkomen in een spa-hotel terwijl wij op hun 'kindjes' pasten.

We zijn ook weer verder gegaan met het isoleren van de caravan, dit grotere project wilden we in ieder geval nog af hebben voordat we weg zouden gaan, wat natuurlijk ook is gelukt! Overal om de caravan zit nu een dikke isolatielaag en van buiten zie je nauwelijks meer dat het een caravan is. Hopelijk zorgt dit ervoor dat onze opvolger(s) het in de winter wat warmer hebben dan afgelopen winter het geval was.

We zouden daarnaast nog wat foto's plaatsen van andere afgeronde projecten:

Winterveld van de paarden (hoger en steviger gemaakt)

Staldeur

Speeltoestel bij de honden

Het weer is deze laatste weekjes hier erg herfstig gebleven, veel regen en temperaturen tussen 0 en 10 graden overdag. Vorig jaar hadden we 10 oktober de eerste sneeuwvlokken (welke natuurlijk niet lang bleven liggen), en ook dit jaar mochten we de eerste sneeuw meemaken. Helaas stelde dit weinig voor, ongeveer 5 minuten natte sneeuw en de rest van de dag regen bij ongeveer 2 graden, vies weer! Komende week wordt het wel weer een stuk kouder, elke dag rond het vriespunt, dus de kans dat het binnenkort hier gaat sneeuwen is groot. Maar wij gaan lekker de zomer tegemoet! :-)

Voor het trainen van de honden waren deze lage temperaturen natuurlijk optimaal, al had de regen achterwege mogen blijven. Vanwege de regen en het klussen aan de caravan zijn wij iets minder vaak meegegaan. De honden leren het daarnaast al goed en maken minder problemen onderweg (of kunnen deze zelf oplossen).
Hierbij nog een korte film die een goede indruk geeft van het trainen:

We kregen ook wat vragen hoe het ging wat betreft het paardrijden. Helaas zijn we geen echte cowboys en hebben we niet zoveel paard gereden als we vooraf gedacht hadden. We weten inmiddels wel (veel) meer van paarden af door dagelijks met deze dieren te werken. We zullen zien hoe we dit alles in Australië kunnen toepassen. Het echte cowboy-werk zit er in het begin niet in, maar dit wisten we eigenlijk al. Hiervoor moeten we nog wat meer ervaring op doen :-)

Tot slot wil ik jullie nog bedanken voor het volgen van onze belevenissen en hier en daar het achterlaten van een berichtje. Het blijft leuk om dit te lezen!

Veel liefs en tot snel!

Erik en Sanne

Finland - Herfst!!

Jaja, de herfst heeft hier officieel zijn intrede gedaan! De dagen worden in rap tempo korter, de temperaturen dalen tot circa 5-10 graden overdag en de afgelopen periode heeft het ook al aardig wat geregend. Helaas dit laatste meer dan tijdens een 'normale' Finse nazomer. De maand september was extreem nat en de meren en rivieren zitten vol wat het kanoën dan weer vergemakkelijkt (het mooie kano-weer ontbreekt wel).
De afgelopen dagen is het weer iets omgeslagen en hebben we nog van wat zonnige maar wel koele dagen mogen genieten. 's Nachts daalt het dan regelmatig tot onder het vriespunt, brr. In de caravan is het gelukkig warm genoeg om te slapen :-)
Een voordeel van die heldere nachten is het Noorderlicht. We hebben al een paar keer mogen genieten van dit prachtige verschijnsel. Soms is deze wat duidelijker en fascinerender dan de andere keer, wanneer 'alleen' een wit-groene gloed in het noorden te zien is. Helaas geen foto's als bewijs.

Tijdens één van die mooie zonnige dagen hebben we op een vrije dag ook nog een mooie wandeling in Natuurreservaat Reposuo gemaakt, waarvan hieronder een paar indrukken :-). Dit gebied bestaat uit opvallend veel moerassen waardoor je loopt op loop-plankjes.

Het trainen van de honden is nu aan de orde van de dag. Elke dag worden 1 of 2 teams van 8-9 honden getraind wat erg goed gaat, gezien het feit dat er zoveel jonge honden meerennen.
Het trainen gaat hier wel iets anders dan wat wij gewend waren van afgelopen jaar. Allereerst worden de honden uit de kennels gehaald, waarna ze één voor één hun harnas en halsband om krijgen. Daarna gaat de deur van de 'Auslauf' open en mogen ze eventjes een rondje om de schuur rennen waarna ze één voor één bij de lijn geroepen worden. De halsband wordt dan vastgemaakt aan de nek-lijn en de motor van de quad wordt gestart. Vervolgens is het doel dat de honden rustig zijn (jammer genoeg bij bepaalde groepen onmogelijk) waarna we de lijn aan het harnas vastmaken en we op weg gaan. Meestal gaat één van ons mee met Katarina of Sandro en dan helpen we bij kleine problemen. Tussendoor worden één of twee pauzes gehouden waarbij de honden geprezen worden. Als we terugkomen krijgen de honden een beetje honden-soep (water met vlees) als beloning, waarna ze uitgespannen worden en nog even rond mogen rennen en spelen. Opnieuw worden ze één voor één geroepen om harnas en halsband weer uit te trekken. Een relaxedte manier van trainen en we vinden het erg leuk om mee te gaan!! Er volgen wat foto's van het trainen. Erik heeft ook een filmpje gemaakt, welke we binnenkort een keer zullen uploaden.

Naast het trainen zijn we natuurlijk 'as usual' ook lekker bezig met wat projectjes hier en daar. Erik heeft een leuk speeltoestel voor in de 'Auslauf' bij de honden gemaakt en de meesten vinden het geweldig. Met een beetje voer proberen we ze te leren hoe ze op de tafels komen en van de ene naar de andere kunnen lopen enzovoort :-P. Erik heeft daarnaast ook nog nieuwe deuren in de stal gemaakt. Ik ben druk geweest met het maken van nog een paar 'Northern-Star'-borden voor langs de weg en met wat andere kleine klusjes.

Sinds een paar dagen zijn we ook begonnen met het isoleren van de caravan. Ook leuk om te doen, maar wel af en toe veel gepuzzel, aangezien de bestaande constructie niet overeenkomt met de maten van de platen die we gebruiken en alles schots en scheef is (inclusief het materiaal, iets typisch Fins...). Langzaam komen we vooruit en uiteindelijk zal het een warm nestje (lees: bunker :-P) worden voor onze opvolgers.
We zullen nog een keer wat foto's maken van deze projecten voor de geïnteresseerden.

Deze week hebben we daarnaast de laatste gasten van dit zomerseizoen. Katarina en Sandro hebben vanaf mei continue gasten gehad en volgende week maandag begint dan (eindelijk?) een gasten-vrije periode. Ze gaan er even 3 daagjes tussen uit om uit te rusten en dan zullen wij voor alle diertjes zorgen :-) De laatste 2 weekjes van ons verblijf hier (ja echt, het gaat alweer zo snel!) zullen we maar met z'n vieren hier zijn.
We hadden trouwens vorige week wel een gasten-vrije avond en na zo'n regenachtige koude dag stond op het menu: boerenkool (uit de tuin) met Unox worst (geimporteert uit NL)! Mjummie :-D

Veel meer heb ik niet te vertellen dus veel liefs,

Erik en Sanne

Finland - Weekje vakantie!

Opnieuw een berichtje van onze kant, aangezien we onverwachts een weekje vakantie hebben gehad en we dus weer wat beleefd hebben! :-D

Zondagavond zijn we meteen gaan plannen toen we hoorden dat we maandag t/m zaterdag vrij konden nemen. We waren er al snel uit dat we met de rugzak op een paar dagen zouden wandelen in het wandelgebied Ruunaa, zo’n 60 km hiervandaan. Daarnaast wilden we Nationaal Park Koli bezoeken, wat we goed konden combineren met een museum in Paateri.

Ruunaa

Maandag t/m donderdagochtend hebben we een mooie wandeling gemaakt in Ruunaa. Met de backpacks, waarin ook de slaap- en kookspullen aanwezig waren, hebben we in totaal ongeveer 35 km gelopen. De wandeltocht bracht ons door de bossen, langs het water met mooie stroomversnellingen, over bruggetjes, door de moerassen (met loopplankjes), door open vlaktes en we moesten zelfs bepaalde stukken met de boot afleggen. Aan beide oevers ligt dan een boot die je mag gebruiken voor de oversteek, maar je moet er wel voor zorgen dat je aan beide kanten een boot achterlaat, wat betekent dat je een paar keer heen en weer moet varen.

Onderweg hebben we overnacht in shelters (zie foto), waar we op een open vuur hebben gekookt en waar we ons ’s avonds misselijk hebben gegeten aan marsmellows :-P. Rond half 9 was het meestal al donker en was alleen het knisperen van het vuur en het stromen van het water te horen, heerlijk! ’s Nachts viel het overigens mee met de kou. Het weekend ervoor had het 2 nachten gevroren, dus we waren voorbereid op het ergste. Gelukkig bleken we niet alle fleecetruien en skisokken nodig te hebben :-). Als ontbijt maakten we zelf broodjes op het vuur (bij de tweede shelter hadden we zelfs een soort oven, dat ging nog beter!) en maakten we lekker warme thee, waarna we weer op weg gingen.

Met het weer hebben we het ook getroffen deze dagen. Alleen woensdag was het bewolkt met af en toe een paar spetters, waardoor de loopplankjes glad waren (en met een zware rugzak is het moeilijker om je evenwicht te bewaren…), maar alle andere dagen hebben we super wandel-weer gehad: blauwe hemel met wat schapenwolkjes, veel zon en een temperatuur van ongeveer 20 graden.

Hieronder wat foto’s die een indruk geven van deze 3 dagen en nachten:

 

 

-

Museum in Paateri
Donderdagochtend liepen we de laatste 2 km van de shelter naar de auto waarna we, na wat boodschappen gedaan te hebben in Lieksa, richting Koli reden. Op de weg hiernaartoe kwamen we langs het atelier van Eva Ryynänen. Deze beeldhouwster (1915-2001) heeft vele beelden en voorwerpen uit hout gesneden. Naast het atelier stond hier ook haar huis en de kerk die ze heeft gemaakt en versierd. Het was in ieder geval mooi om te zien wat ze allemaal had gemaakt, en zeker hoe en hoeveel ze heeft gemaakt.

Eva's atelier

Nationaal Park Koli

Na het atelier in Paateri gingen we op weg naar Koli. De Koli-berg is het hoogste punt in Oost-Finland en vanuit de verschillende uitzichtpunten (Ukko-Koli, Akka-Koli, Paha-Koli en de Mäkrä-heuvel) heb je een prachtig uitzicht over het Pielinen-meer (het vier na grootste meer in Finland) en de omliggende bossen en meren.

Deze uitzichtpunten hebben we natuurlijk bezocht, waar we genoten hebben van al het moois wat we te zien kregen. Dit hebben we verbonden met een wandeling van ongeveer 10 km.

Vrijdag en zaterdag hebben we heerlijk uitgerust, de foto’s uitgezocht en lekker filmpjes gekeken. Morgen is het dus weer tijd om aan het werk te gaan! Vandaag zijn Katarina en Sandro begonnen met de eerste honden-training en we hebben zin om daar ook aan mee te doen! :-)

Liefs,

Erik en Sanne

ps: Meer foto's zijn (binnenkort) te vinden op Facebook (Klik hier)