Finland - Groot gevecht: 2 personen gewond en 1 hond aan het vechten om te overleven...

Eergister begon de dag zoals alle andere dagen. Ik zou met Martin en zijn gasten mee sleeën zodat ik weer wat nieuwe trails leerde kennen. We hadden om 11 uur afgesproken en ik heb voor die tijd nog even een gastenkamer voor volgende week in orde gemaakt. Erik had deze morgen ontbijt gemaakt. Kwart voor 11 besluit ik nog een thee te drinken en Erik was bezig met het opruimen van de ontbijtspullen terwijl ik een telefoontje krijg van Sybille. Ik hoor een enorm geschreeuw en in eerste instantie vraag ik nog wat ze zegt, maar nog geen seconde erna realiseer ik me dat er iets goed mis is. Ik smijt m'n telefoon neer en ren (in een dun truitje en zonder handschoenen bij -30°C) naar de zwinger, gevolgd door Erik. Daar aangekomen zien we een enorm hondengevecht, en Sybille en Gregy deden eigenlijk niet zo heel veel. Erik is er bovenop gesprongen, maar dit had weinig resultaat, Socrates was niet van plan Osmo los te laten, ook niet nadat ik hem probeerde weg te trekken. Erik heeft daarom de bek van Socrates open getrokken, maar toen Osmo eindelijk los was haalde hij vol uit, zo in de hand van Erik. Ik heb dit allemaal niet meegekregen, ik heb geprobeerd ervoor te zorgen dat alle andere honden wegbleven van Osmo. Simone en Martin kwamen op dat moment ook aangerend terwijl Erik snel weg ging om de wond te desinfecteren. Socrates en nog een paar andere honden probeerde Osmo weer aan te vallen wat deels lukte, en toen we deze honden weggeschopt en getrokken hadden vluchtte Osmo gelukkig in de hut die in de Auslauf staat. Simone is ervoor gaan staan zodat geen enkele hond erbij kon en Martin, Sybille en ik hebben de andere honden in hun hokken gedaan. Osmo was in shock en kwam de hut niet meer uit, waardoor we eerst het dak eraf moesten tillen waarna Simone hem heeft opgetild en naar haar kamer heeft gedragen. Ondertussen bleek Gregy ook gebeten te zijn (wat de reden was waarom hij niet zoveel deed) dus ik beval hem om naar binnen te gaan om de wond te desinfecteren. Ik rende vast vooruit samen met de rest om desinfecteer en andere spullen voor Osmo te halen, maar Gregy bleef gewoon staan. Hij trok helemaal wit weg en zei dat hij zich niet zo goed voelde. Sybille en ik hebben hem daarom ondersteund en naar de lodge geleid waar we de wond gedesinfecteerd hebben. Het was inmiddels ook duidelijk dat Osmo zo snel mogelijk naar een dierenarts moest, en Erik en Gregy zijn meegegaan naar Lieksa om naar het ziekenhuis te gaan. 

Wat betreft Erik, hij heeft twee wonden in de buitenkant van zijn hand in het verlengde van zijn pink. Hij was in eerste instantie bang dat er misschien iets gebroken was, maar dat is gelukkig niet het geval. Hij moet het 2-3 keer per dag uitspoelen en 2 keer per dag antibiotica-pillen nemen. Hij hoeft geen tetanus-prik omdat hij deze een aantal jaar geleden heeft gehad. Hij heeft er nog behoorlijk veel pijn aan en kan deze hand nauwelijks gebruiken, maar heel ernstig is het gelukkig niet.

Gregy heeft een behoorlijk diepe wond precies in de binnenkant van zijn hand. Ook hij moet het uitspoelen en heeft deze pillen, en de tetanus-prik krijgt hij vrijdag. Ook Gregy heeft veel pijn aan zijn hand doordat hij deze toch probeert te gebruiken en de extreme kou op dit moment maakt het niet veel beter. 

Wat Osmo betreft zijn de vooruitzichten minder positief. De dierenarts heeft een aantal wonden geniet, maar veel kon ze die dag niet doen omdat hij nog erg onstabiel was. De andere honden bleken zijn zaakje behoorlijk verwond te hebben waardoor hij één dezer dagen gecastreerd moet worden. Er was volgens de dierenarts 50% kans dat hij de nacht zou overleven, en als dat gebeurde zou ze de dag erna verder kijken. Gelukkig ging het gisterochtend weer wat beter met hem, hij stond uit zichzelf op, heeft gedronken (helaas ook weer uitgekotst) en geplast. Toch had de dierenarts nog niet heel goed nieuws. Over z'n hele buik is de huid losgetrokken. Doordat er meerdere honden tegelijk aan alle kanten aan Osmo getrokken hebben is de buitenste laag huid los gekomen van de onderlaag. Er zit dus op diverse plekken lucht onder z'n huid. Het is heel apart, maar je kan het je voorstellen alsof je plakplastic ergens op plakt en er zo'n luchtbel blijft zitten. Dat is dus over zijn hele buik (en later hebben we gevoeld dat het ook op delen van zijn kop en rug het geval is). Als je erover heen aait voel je dat er luchtbelletjes onder zit en hoor je het een beetje knetteren, heel raar. Om te overleven moet deze huid weer aan gaan groeien. De dierenarts weet niet of dat gebeurd bij zo'n grote 'wond'. Als het niet aangroeid en deze huid afsterft dan moeten we hem in laten slapen. Zonder huid kan een hond niet blijven leven. Zijn toestand is dus nog steeds kritiek.

Simone is heel erg gehecht aan Osmo vanwege verschillende redenen dus dat juist deze hond gepakt moest worden maakt het voor haar nog zwaarder. Martin heeft daarom haar groep overgenomen die gister op tour is gegaan. Vandaag zou de groep van Martin op tour gaan, maar Erik en Gregy zijn beide niet in staat om deze te begeleiden vanwege de pijn in hun hand. Als er iets fout gaat kunnen ze dat niet oplossen doordat ze eigenlijk maar 1 hand kunnen gebruiken. Alex is nog steeds 'ziek' en Sybille en ik zijn geen gids. Simone was dus de enige die mee kon gaan. Ze is net (met tegenzin) weg gegaan en wij hebben de zorg voor Osmo op ons genomen. 3 keer per dag moeten al zijn wonden gedesinfecteerd worden, waarna deze ingesmeerd moeten worden met een vettige antibiotica crème. Daarnaast is er een gat (gemaakt) die leidt naar die buikholte waar we 2 keer per dag een vloeistof in moeten spuiten zodat het onder de huid niet gaat etteren. En natuurlijk mogen de vele medicijnen ook niet ontbreken. Ook moeten we hem weer aan het eten en drinken zien te krijgen, sinds gisterochtend heeft hij niets meer gegeten en het drinken van gisteren is er weer uit gekomen. Als hij niet gaat drinken moeten we kort een infuus aanleggen. Gelukkig heeft hij zojuist een paar slokken gedronken en we proberen hem met allerlei soorten eten weer een beetje energie te geven. 

Het is in ieder geval echt heel zielig om hem zo te zien, hij heeft behoorlijk veel pijn. Gelukkig dat het vanmorgen weer iets beter ging, maar als het echt heel slecht met hem blijft gaan moeten we hem natuurlijk ook niet onnodig veel pijn laten lijden en hem laten gaan...

Tja, geen leuke update helaas. Al heel lang waren er geen of nauwelijks gevechten geweest. Of het aan de volle maan ligt of dat er een andere oorzaak is weten we niet. In ieder geval mogen we de komende weken geen risico lopen en worden de groepen die Auslauf krijgen kleiner gemaakt om het risico te beperken. 

We hopen de volgende keer het nieuws te kunnen brengen dat Osmo het goed maakt. Als hij overleeft zullen we de komende weken/maanden een extra huishond hebben.

Liefs,

Erik en Sanne